تاثیر انواع الیاف پلی پروپیلن بر مشخصات مکانیکی بتن خودتراکم سبک حاوی لیکا و میکروسیلیس

به منظور حفظ پایداری بتن خودتراکم ، لازم است خمیر سیمان از لزجت مناسبی برخوردار باشد. یک راه رسیدن به این مسئله بهرهگیری از میکروسیلیس است . استفاده از الیاف در بتن راهکار مناسبی جهت بهبود ضعف بتن در کشش و کنترل ترک های ناشی از انقباض می باشد. از سویی دیگر، به دلیل ارتباط مستقیم وزن سازه و نیروی زلزله ، امروزه تولید کنندگان مصالح ساختمانی توجه بیشتری به استفاده از انواع بتن سبک را دارند. با توجه به موارد ذکر شده، در این مقاله به بررسی تاثیر انواع الیاف پلی پروپیلن بر مشخصات مکانیکی بتن خودتراکم سبک حاوی لیکا و میکروسیلیس پرداخته شده است . برای رسیدن به اهداف این پژوهش ، از الیاف پلی پروپیلن با ۰، ۱/۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد حجمی کل در بتن های خودتراکم سبک معمولی و حاوی ۱۰ درصد میکروسیلیس استفاده گردید و برای سبک سازی از جایگزینی ۵۰ درصد شن و ماسه با سبکدانه لیکا بهره برده شد. آزمایشات بتن تازه توسط آزمایش های جریان اسلامپ ، قیف Vو جعبه L و آزمایشات بتن سخت شده توسط آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی ، مقاومت خمشی ، جذب آب، جرم حجمی و ضربه ارزیابی گردید. با توجه به نتایج آزمایشات مشاهده شد که افزودن الیاف و سبب کاهش کارایی و روانی مخلوط ها شده و خطر انسداد مخلوط بین تراکم میلگردها را افزایش می دهد، با استفاده از میکروسیلیس می توان بخشی از خصوصیات روانی بتن های خودتراکم را بهبود بخشید. استفاده از ۱/۰ درصد الیاف پلی پروپیلن خصوصیات مکانیکی بتن های خودتراکم را افزایش دهد و استفاده از درصد های بالاتر الیاف آن را کاهش می دهد. استفاده از میکروسیلیس می تواند بخشی از کاهش مقاومت ناشی از وجود درصدهای بالاتر الیاف را جبران کند.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، بتن سبک ، بتن الیافی ، لیکا ، الیاف پلی پروپیلن ، میکروسیلیس