اثرات الیاف فولادی بازیافتی میکرو بر روی برخی خصوصیات مکانیکی شاتکریت مورد استفاده در تونل ها به روشهای تر و خشک

شاتکریت به عنوان یک تقویتکننده بتنی در فضاهای زیرزمینی، مقاوم سازی، حفاظت شیب و ساخت سازههای پوستهای از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق عملکرد الیاف فولادی بازیافتی میکرو بر روی رفتار فشاری و خمشی شاتکریت، در دو رده مقاومتی معمولی و با عملکرد بالا مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج در شاتکریت معمولی با توجه به کم بودن نسبی خمیر و چسبندگی کمتر، استفاده از الیاف موجب کاهش ۱۵ درصدی مقاومت فشاری شد. ولی با توجه به فشار هوای بیشتر در شاتکریت خشک معمولی عملکرد بهتری با استفاده از الیاف حاصل شد. به کارگیری مواد افزودنی در طرح اختلاطهای شاتکریت با عمکرد بالا، علاوه بر بهبود خواص رئولوژیکی، موجب افزایش متوسط ۵۰ درصدی مقاومت فشاری گردید. با استفاده از الیاف در محدوده تغییرشکل پلاستیک رفتار شکل پذیر مشاهده و ظرفیت باربری توسط الیاف ادامه یافت. درصد حجمی ثابت الیاف فولادی(یک درصد) نشان داد، تفاوتهای مشاهده شده در جذب انرژی طرح اختلاطهای مورد بررسی مربوط به ماتریس بتنی میباشد. با استفاده از الیاف فولادی، حداقل جذب انرژی مورد نیاز در تغییرمکان مرکزی ۵ میلیمتر در نمونه های پانل دایرهای برآورده شد و به ترتیب متوسط افزایش ۵۸ و ۱۹ درصدی جذب انرژی در دو روش تر و خشک حاصل شد. ولی حداقل جذب انرژی مورد نیاز در تغییر مکان مرکزی ۴۰ میلیمتر برآورده نگردید.

کلیدواژه ها:

شاتکریت ، مشخصات مکانیکی ، جذب انرژی ، الیاف میکرو ، آنیگیر