تاثیر استرس شغلی و خستگی برتشخیص خطر در استادکاران و کارگران صنعت ساختمان

طبق تحقیقات پیشین سهم اصلی حوادث در صنعت ساخت وساز به خطای انسانی نسبت داده می شود لذا تشخیص منابع خطر در کارگاهها توسط کارگران و استادکاران نقش مهمی را در کاهش حوادث ایفا می کند. باتوجه به اینکه مطالعات کمی تاثیر عوامل فردی درکارگران و استادکاران را بر توانایی تشخیص خطر در سایت های ساخت وساز را بررسی کردهاند، این مطالعه با هدف بررسی تاثیراسترس شغلی ، کیفیت خواب و خستگی بر عملکرد تشخیص خطر انجام شد. در مجموع ۹۶ کارگر و استادکار در ۷ سایت ساخت وساز برای بررسی هر یک از عوامل ذکرشده مورد ارزیابی قرارگرفتند و دادههای لازم از طریق پرسشنامه جمع آوری و عملکرد تشخیص خطر کارگران با استفاده از تصاویرگرفته شده از سایت های عمرانی مورد سنجش قرار گرفت . یافته ها نشان داد: ۱)استرس شغلی کارگران تاثیر معنادار و مسقیم بر سطح خستگی آنها دارد. ۲)کیفیت خواب کارگران به طور معنادار و معکوس با سطح خستگی آنها ارتباط دارد. ۳) خستگی به طور معنادار و معکوس با عملکرد تشخیص خطر کارگران ارتباط دارد به نحوی که هرچقدر سطح خستگی کارگران بیشتر باشد تعداد منابع خطر و ریسک کمتری توسط آنهاشناسایی می شود.

کلیدواژه ها:

عوامل فردی موثر بر عملکرد ایمنی ، تشخیص خطر ، استرس شغلی ، خستگی ، کیفیت خواب