چرا آموزش ایمنی در صنعت ساخت و ساز به نتایج مطلوب منجر نمی شود؟ بررسی آموزشهای موجود با رویکرد شناسایی ضعف های مربوط به طراحی عناصر آموزشی

صنعت ساخت با نرخ بالایی از حوادث ایمنی روبرو است که اغلب آنها در اثر ضعف های دانشی ، نگرشی و رفتاری استادکاران و کارگران ایجاد می شود. آموزش ایمنی از جمله شاخص ترین ابزارهای مدیریت ایمنی است که برای برطرف ساختن این ضعف ها بکار می رود. علیرغم فراگیری بسیار، آموزش ایمنی آنگونه که باید نتوانسته است اهداف مطلوب خود را محقق سازد. عدم پایبندی به اصول طراحی آموزشی و نظریه های یادگیری به عنوان یکی از شاخص ترین ضعف های آموزش ایمنی شناخته شده است . پژوهش فعلی در راستای بررسی دقیق تر این ضعف و افزایش کاربرد اصول طراحی آموزشی در آموزش ایمنی صنعت ساخت انجام گرفته است . در همین راستا، ۳۸ مورد از مطالعات آموزش ایمنی در صنعت ساخت ، به لحاظ پایبندی به اصول طراحی عناصر آموزشی بررسی شده و نقاط ضعف آنها به همراه خلاهای پژوهشی موجود شناسایی شده است . طبق یافته های پژوهش ، عدم توجه به اهداف نگرشی و سطوح عمیق تر یادگیری ، نادیده گرفتن شایستگی های غیر فنی در محتوای آموزشی ، ارائه جلسات آموزشی بسیار فشرده، محدود کردن ارزیابی به سطوح ابتدایی ، استفاده از روش های نامناسب برای ارزیابی نتایج رفتاری ، و عدم توجه به نتایج بلندمدت آموزش، از جمله نقاط ضعف پژوهش های پیشین بودهاند. پژوهش فعلی ، گامی مهم در جهت بهبود نتایج آموزش ایمنی به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

ایمنی صنعت ساخت ، آموزش ایمنی ، مدیریت ایمنی ، طراحی آموزشی