بررسی روشهای موقعیت یابی عوامل ساخت و موانع اجرایی آنها

موقعیت یابی عناصر ساخت ، از جمله کارگران، ماشین آلات، و مصالح ، کاربردهای بسیاری در مدیریت پروژههای ساختمانی دارد. این فناوری در ردیابی دارایی ها، رصد فعالیت های کارگاهی ، افزایش ایمنی کارگران و مدیریت جریان ورود و خروج مصالح به کار می رود. با وجود کاربردهای متنوع، پیاده سازی این فناوریها به دلیل شرایط منحصر بفرد محیط های ساخت ، با چالش های بسیاری همراه است . دقت و هزینه پیادهسازی این روشها از جمله معیارهای حیاتی در انتخاب و استقرار آنها در پروژههای ساختمانی محسوب می شود. در این پژوهش ، روشها و ابزارهای مذکور مقایسه شده و موانع اجرایی آنها مورد بحث قرار گرفته است . سپس جهت رفع موانع مذکور، یک روش جدید موقعیت یابی مبتنی بر امواج رادیویی ارائه شده است که بر خلاj روشهای موجود، دارای برد مناسk و هزینه کمتر می باشد. دقت روش پیlنهادی با استفاده از اصلاح ضریk نفوذ و محدودیت سرعت حرکت افزایش یافته است . راهاندازی و استقرار این روش نسبت به روشهای موجود، سادهتر و مقرون به صرفه تر می باشد. این روش قادر است به رصد وضعیت کارگاه کمک نموده و اطلاعات مفیدی را به منظور بهبود عملکرد عوامل انسانی و ماشین آلات، در اختیار مدیران قرار دهد.

کلیدواژه ها:

موقعیت یابی عناصر کارگاه ، کنترل و مدیریت پروژه ، رصد کردن فعالیت های کارگاهی ، رصد کردن ماشین آلات ، موقعیت یابی بلادرنگ