بررسی اثر ماده ی فوق روان کننده بر پایه ی پلی کربوکسیلات بر تغییرات شدت ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در روسازی های بتنی در شرایط محیطی سخت

ارزیابی تغییرات ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در روسازی های بتنی متاثر از مواد افزودنی مختلف ، نقش مهمی در عملکرد این سازه ها بازی می کند. در تحقیق حاضر، اثر ماده ی فوق روان کننده بر پایه ی پلی کربوکسیلات بر تغییرات شدت ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در روسازی های بتنی در شرایط محیطی سخت بررسی گردید. متوسط عرض، طول و مساحت ترک خوردگی دال بتنی شاهد و حاوی ۴/۰ و ۸/۰ درصد ماده ی افزودنی فوق روان کننده با روش استاندارد ارزیابی گردید. دیده شده که ماده ی فوق روان کننده منجر به کاهش چشمگیر ترک خوردگی شده به طوری که در میزان مصرف ۴/۰، شدت ترک خوردگی به میزان چشمگیری کاهش یافته و در میزان مصرف ۸/۰ درصد، ترک خوردگی حذف گردید که علت این امر، افزایش نرخ آب انداختگی و کاهش نرخ تبخیر عنوان گردید. همچنین ، مشاهده شد که ماده ی فوق روان کننده تاثیر بیشتری بر تغییرات عرضی ترک خوردگی نسبت به تغییرات طولی آن دارد. در انتها نتیجه شد که ماده ی فوق روان کننده در کنترل و کاهش ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری در روسازی های بتنی می تواند نقش موثری بازی کند.

کلیدواژه ها:

روسازی های بتنی ، ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری ، ماده ی فوق روان کننده ، پلی کربوکسیلات ، شرایط محیطی سخت .