تاثیرتعداد دهانه بر تغییرات ضریب دبی و رژیم جریان در سریزهای اوجی با استفاده از نرم افزار Fluent

سرریزها کاربردهای فراوانی از جمله وظیفه تخلیه سیلاب سدها را به عهده دارند، لذا عملکرد صحیح و بهینه آنها ضروریست . معمولی ترین نوع سرریز، سرریز لبه آبریز یا همان سرریز اوجی می باشد. از آنجاییکه تحقیقات آزمایشگاهی مستلزم هزینه و زمان زیادی می باشد، لذا در این پژوهش برای شبیه سازی و تحلیل شرایط مختلف جریان، از نرم افراز Fluent جهت بررسی اثرگذاری تعداد دهانه ها بر ضریب آبگذری و رژیم جریان روی سرریز استفاده شده است . صحت سنجی نتایج با استفاده از دادههای مستخرج از مدل فیزیکی سرریز سد سیازاخ صورت گرفته و مدل آشفتگی - k با حداکثر خطای ۴ الی ۶ درصدی نسبت به مدل فیزیکی جهت شبیه سازی انتخاب گردید. در ادامه بررسی شرایط هیدرولیکی جریان و ضریب آبگذری سرریز (با توجه به سدهای اجرا شده) در سه حالت بدون دهانه ، ۲ و ۴ دهانه انجام و نتایج نشان داد که ، به طور کلی کاهش و حدف دهانه ها سبب کاهش ضریب آبگذری و کاهش عدد فرود (در طول پروفیل اوجی ) و نزدیک شدن آن به رژیم جریان زیربحرانی می گردد. این امر اگرچه در میزان آبگذری موثر بوده اما سبب کاهش آشفتگی و تلاطم و بهتر شدن شرایط هیدرولیکی جریان و در نتیجه کاهش احتمال آسیب به سازه می گردد.

کلیدواژه ها:

سرریز اوجی ، Fluent ، مدلهای آشفتگی ، ضریب آبگذری ، عدد فرود ،