بررسی خاکهای مسئله دار و مشکلات ناشی از آن در پروژههای عمرانی

از دیدگاه مهندسی ژئوتکنیک ، قسمت مورد توجه کره زمین ، حدود صد متر اولیه پوسته می باشد که مصالح آن از دو بخش اصلی سنگ و خاک، تشکیل می شود. با توجه به آنکه سازههای مهندسی عموما بر روی خاک یا داخل آن قرار گرفته و یا در فرآیند ساخت آنها (مانند خاکریز)، از چنین مصالحی استفاده می شود، لذا آگاهی و شناخت رفتار مهندسی خاکها (بر پایه روابط تئوریک و تجربی ) از جمله پیش شرطهای لازم برای موفقیت در کلیه طرحهای عمرانی است ، به طوری که در مهندسی ژئوتکنیک ، نسبت به سایر گرایش های مهندسی عمران، تجربیات اجرایی در کنار دانش تئوریک نقش مهمی را در شناسایی خاک و طراحی کارآمد سازههای ژئوتکنیکی ایفا می کند. از آنجایی که خاک طبیعی موجود در محل عملیات ساختمانی ، همواره به طور کامل مناسب برای تحمل وزن سازه مورد نظر نیست ، لذا رسیدن به خاک با مقاومت مطلوب مستلزم شناسایی خاک محل احداث پروژه می باشد که در این راستا بررسی خاکهای مسئله دار جزو جدایی ناپذیر همه پروژههای عمرانی است . در پژوهش حاضر، ضمن بررسی انواع خاکهای مسئله دار، به تاثیرات بی توجهی به وجود این نوع خاکها در پروژههای عمرانی پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

خاک های مسئله دار ، خاک رمبنده ، خاک واگرا ، خاک روانگرا ، خاک متورمشونده