بررسی اثرات استفاده از ژئوپلیمر بر کنترل تغییرات حجمی ، و توانایی حفظ رطوبت داخلی خاک های رسی

در بسیاری از پروژه های عمرانی ، خاک طبیعی محل پروژه، نمی تواند خصوصیات فنی و مکانیکی لازم را برآورده نماید، لذا باید با اعمال تغییراتی این خصوصیات را اصلاح نمود.خاک های نرم و سست اغلب توسط سیمان پرتلند و آهک تثبیت می گردد که یکی از قدیمی ترین و رایج ترین روشهای بهسازی خاک می باشد، از طرفی سیمان یکی از جدی ترین آلوده کننده های محیط زیست است و در فرایند تولید سیمان میزان انرژی بسیار بالا می باشد ازینرو رویکرد اصلی این پژوهش بر معرفی و بررسی امکان استفاده از سیمان های ژئوپلیمری که مواد اصلی تشکیل دهنده آن ضایعات و پسماند های صنعتی می باشند بنا شده است . و سعی بر آن شده که رفتار آزمایشگاهی نمونه های خاکی تثبیت شده با استفاده از سیمان ژئوپلیمری بر پایه (پودر شیشه بازیافتی -کاربید کلسیم پسماند) مورد مطالعه قرار گیرد.همچنین تاثیر درصد های مختلف استفاده از پودر شیشه و کاربید کلسیم ، اثرات زمان و شرایط مختلف عمل آوری در بهسازی خصوصیات مهندسی و تغییرات حجمی ، و توانایی حفظ رطوبت داخلی خاک های رسی مورد مطالعه قرار گرفته است و اثر تثبیت خاک با استفاده از ژئوپلیمر در مقابل تثبیت خاک با سیمان معمولی مورد ارزیابی و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه گردیده است .

کلیدواژه ها:

ژئوپلیمر ، کاربید کلسیم ، تثبیت خاک ، بهسازی ، پودر شیشه بازیافتی