مطالعه آزمایشگاهی تاثیر الیاف پلی پروپیلن بر رفتار ماسه رسدار تثبیت شده با زانتانگام

توجه به خاکهای مسئله دار و رفع خصوصیات نامطلوب آنها به عنوان بستر پروژههای عمرانی حائز اهمیت است . از قدیمی ترین روشهای برخورد با خاکهای مشکل آفرین که توسط مهندسان ژئوتکنیک پیشنهاد می گردد، استفاده از روشهای تثبیت و تسلیح می باشد. استفاده از افزودنی های سنتی به عنوان تثبیت کننده خاک موجب آلودگی زیست محیطی می شود لذا استفاده از مواد دوست دار محیط زیست ازجمله زانتانگام جهت تثبیت خاک موردتوجه پژوهشگران قرارگرفته است . بااین حال افزودن مواد بیوپلیمری به خاک، سبب ایجاد رفتاری شکننده می گردد. در این حالت قرارگیری الیاف با مسلح سازی خاک، از ایجاد ریزترک و گسترش آن جلوگیری کرده و شکل پذیری خاک را بهبود می بخشد. در این پژوهش از آزمایش تک محوری جهت بررسی اثر الیاف پلی پروپیلن در نسبت وزنی های ۰٫۴ و ۰٫۸ درصد با طولهای شش و ۱۲ میلی متر بر رفتار خاک ماسه رسدار تثبیت شده با ۰٫۲۵ درصد زانتانگام و در زمان عمل آوری هفت روز استفاده شده است . نتایج آزمایش ها نشان داد که افزودن توام بیوپلیمر و الیاف موجب بهبود خصوصیات مکانیکی خاک شده است و میزان بهبود مقاومت فشاری و انرژی جذبشده بسته به مقدار و طول الیاف متفاوت بوده است .

کلیدواژه ها:

مسلح سازی ، ماسه رسدار ، زانتانگام ، الیاف پلی پروپیلن ، انرژی جذب شده