مقایسه رفتار دیوارههای گود احداث شده در روش اجرایی بالا به پایین و روش انکراژ و بهبود روش اجرایی بالا به پایین مرسوم در ایران به کمک خرپاهای موقت

در روش ساخت از بالا به پایین ، امکان اجرای همزمان زیرسازه با پیشروی روسازه وجود دارد. در ایران روش اجرایی بالا به پایین به دلیل عدم وجود ماشین آلات مورد نیاز جهت حفر دیوارهای دیافراگمی یکپارچه ؛ با کمک دیوارههای پیرامونی مرحله ای اجرا می گردد. در این تحقیق با کمک استفاده از شرایط اولیه یک مطالعه موردی خاص، عملکرد دیواره گود احداث شده به روش اجرایی بالا به پایین مرسوم در ایران با دیواره گودهای احداث شده به روش پایدار سازی با انکراژ به کمک مدلسازی و تحلیل با روش اجزا محدود، مقایسه شده است . در انتها به جهت حداقل کردن میزان جابجایی دیواره و نشست زمین مجاور گود در روش ساخت از بالا به پایین مرسوم در ایران؛ یک مدل خرپایی برای انتقال نیرو از دیواره به خاک تا زمان گیریش کامل بتن ، ارائه شده است . با بررسی نتایج مشخص شد که نشست خاک و جابجایی دیواره در پایدار سازی با انکراژ در حدود یک و نیم برابر روش ساخت از بالا به پایین مرسوم در ایران می باشد. با استفاده از خرپاهای موقت میزان نشست خاک و جابجایی دیواره، نصف میزان آن در روش ساخت از بالا به پایین مرسوم در ایران خواهد شد.

کلیدواژه ها:

روش بالا به پایین ، روش اجزا محدود ، مدل خرپایی ، پایدار سازی با انکراژ