بررسی منحنی شکنندگی قاب خمشی دوگانه فولادی ۹ طبقه با مهاربند قطری دارای میله آلیاژ حافظه دار شکلی

امروزه یکی از ابزارهای کلیدی در ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازهها، توابع شکنندگی است که احتمال فراگذشت آسیب سازه از یک سطح آسیب مشخص را برای چندین سطح خطر از جنبش های لرزه ای زمین بیان می نماید. هدف از این مطالعه ، تعیین منحنی شکنندگی آسیب پذیری لرزه ای سیستم ساختمانی فولادی طراحی شده بر اساس آیین نامه ی طراحی در برابر زلزله ایران در تهران به عنوان منطقه ای با خطر لرزه ای زیاد می باشد. مدلهای مورد نظر، ساختمان با سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی و مهاربند همگرای قطری ۹ طبقه دارای میله آلیاژ حافظه دار شکلی و بدون آن می باشد. مدل سازی این سازهها در نرم افزار سایزمواستراکت انجام شده و تحلیل دینامیکی غیرخطی افزایشی بر روی مدلها انجام گرفته است . در این بررسی ، تغییر مکان نسبی سازهها به عنوان معیار آسیب در نظر گرفته شده است . حدود تعیین شده برای تغییر مکان نسبی در دستورالعمل HAZUS برای تعیین حالات خرابی شامل ؛ حالت خرابی کم ، متوسط ، گسترده و کلی مورد استفاده قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

قاب خمشی فولادی با مهاربند قطری ، میله آلیاژ حافظه دار شکلی ، تغییر مکان نسبی طبقات ، منحنی شکنندگی