مطالعه ای مروری بر روش های مکان یابی خطا در نرم افزار

مکان یابی خطا به عنوان یک فعالیت زمان بر، هزینه بر و خسته کننده در اشکال زدایی نرم افزار به شمار می رود. با اینکه مکان یابی خطا یکی از اساسی ترین فعالیت ها در بحث توسعه نرم افزار می باشد. اما همچنان اغلب اشکال زدایی به صورت دستی انجام می شود. همین امر موجب نیازمندی هر چه بیشتر به مکان یابیخطاها به صورت خودکار شده است. در این فعالیت، زمانی که در حین اجرا، شکستی رخ می دهد، خطا مکان یابی، و سپس حذف می شود. توسط محققان تا به حال، روش های متنوع با ایده های متفاوت پیشنهاد شده است، که هر کدام شامل مزایا و معایبی هستند. یکی از این روش ها مکان یابی خطا مبتنی بر طیف است که روشی خودکار و برجسته در مکان یابی خطا به شمار می رود. در این روش عناصری از برنامه که محتمل است شامل نقص باشند، مشخص می شوند. در این مقاله در ابتدا به بررسی مفاهیم پایه مکان یابی خطا و به طور خاص روش های مبتنی بر طیف پرداخته می شود. همچنین به داده های آزمون، معیارهای ارزیابی وپیشرفت ها و چالش هایی که همچنان در این زمینه وجود دارد، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مکان یابی خطا ، موارد آزمون ، اشکال زدایی نرم افزار