قراردادهای پزشکی و مسئولیت آنها

قراردادهای پزشکی و مسئولیت های ناشی از آن یکی از مباحث محوری مورد مطالعه در حقوق پزشکی است و با توجه به جایگاه قوانین و مقررات در نظام حقوقی ایران این قراردادها مبتنی بر منابع فقهی است. وضعیت خاص قراردادهای پزشکی و شرایط و ویژگیهای آن بگونه ای است که نمی توان آنها را در چارچوب عقود معین مورد مطالعه قرار داد از اینرو به نظر می رسد که از نظر حقوقی قراردادهای پزشکی نوعی عقد نامعین است که با تکیه مفاد ماده ۱۰ قانون مدنی علاوه بر حاکمیت قواعد عمومی قراردادها، شرایط ویژه و تعهدات خاص قراردادهای درمان را داراست که بر طبق توافق طرفین و رضایت آنها نافذ و لازم الاجراست. قانونگذار اسلامی در مواد ۵۹ ۶۰ و ۳۱۹ تا ۳۲۲ قانون مجازات اسلامی و مواد ۱ و ۲ قانون مسئولیت مدنی اصول کلی حاکم بر مسئولیت پزشکی را تبیین نموده و به تشریح جلوه های گوناگون آن پرداخته و نقض قوانین و مقررات پزشکی را مستوجب مجازات می داند لیکن مسئولیت قراردادی پزشک از جمله مباحث محوری است که طبق دیدگاه برخی ،حقوقدانان با توجه به اصل کلی تعهد به وسیله بودن معالجه و ،درمان به منظور الزام پزشک به جبران خسارت وارده باید تقصیر پزشک به اثبات برسد. این دیدگاه با عنایت به نوع دخالت عامل خارجی و نحوه تاثیر آن در تقصیر پزشک مورد نقد قرار گرفته است. در عین حال که برخی حقوقدانان به تبع دیدگاه فقیهان تعهد پزشک را تعهد به نتیجه می پندارند. از این رو در این پژوهش سعی وافری برای تبیین جنبه های مدنی تعهدات پزشک صورت گرفته مورد بررسی قرار گرفته، در نتیجه مسئولیت پزشک قراردادی تلقی شده و تعهدات طرفین متعلق عقد به شمار می آید و براساس قواعد فقهی و حقوقی رابطه سببیت بین نقض تعهدات قرارداد درمان و وارد شدن خسارت به بیمار ،زیربنای ایجاد مسئولیت قراردادی پزشکی می باشد؛ و کلام آخر اینکه بررسی قراردادهای پزشکی از راه دور و سلامت الکترونیکی تعارض منافع پزشک و بیمار و سهم خواری در پزشکی از نوآوری های این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، قرارداد پزشکی ، پزشک ، مسئولیت