بررسی روش مقاومت الکتریکی در تشخیص حضور یون کلر در بتن با استفاده از حسگرها

در این مطالعه امکانسنجی استفاده از روش مقاومت الکتریکی به منظور نشان دادن موقعیت و عمق نفوذ یون کلر در بتن مورد بررسی قرار گرفته است. از حسگر لدر استیل ۳۱۶ (۳۱۶L) طراحی و ساخته شده برای این پژوهش به منظور تشخیص حضور یون کلر در دو عمق از سطح بتن استفاده گردید. میله های حسگر در دو ردیف در عمق های ۱ و ۲ سانتی متر جانمایی شده و با استفاده از دستگاه متصل به حسگرها روزی ۳ مرتبه پایش نفوذ یون کلر را انجام دادند. نتایج حاصل از پایش توسط فناوری اینترنت اشیا به سرور منتقل شده و مورد ارزیابی قرار گرفت تا با تغییرات قابل توجه کاهنده در مقاومت الکتریکی هشدار نفوذ یون کلر به عمق مشخص حسگر عمل نماید. در این پژوهش از یک نمونه بتنی دارای حسگر به همراه ۳ نمونه بتنی مرجع استفاده شده است. به منظور صحت سنجی و بررسی عملکرد حسگر، نتایج به دست آمده از حسگر استیل ۳۱۶ با نتایج حاصل از آزمایش پروفیل کلرید نمونه مرجع مقایسه شد. در نتایج به دست آمده حسگر مذکور توانست با اندکی خطا تغییرات قابل توجهی را در نمودار مقاومت الکتریکی خود هنگام نفوذ یون کلر به عمق مربوطه ثبت نماید و این نتایج با غلظت کلر به سیمان به دست آمده از آزمایش پروفیل کلرید هم خوانی دارد که نشان دهنده عملکرد مثبت حسگر است.

کلیدواژه ها:

پایش سلامت سازه ، عمق نفوذ یون کلر ، مقاومت الکتریکی ، پروفیل کلرید