اثربخشی روان درمانی پویشی - حمایتی بر بهزیستی روان شناختی ،تاب آوری وکاهش افسردگی بیماران دیابتی نوع ۲

مقدمه : دیابت نوع ۲ یکی از علل عمده مرگ ومیر بشمار میرود. مشکلاتی چون بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری واختلال افسردگی یکی از شایعترین مشکلات روانشناختی در این بیماران است که بروز آن میتواند پیش آگهی بیماری را تحت تاثیر قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی - حمایتی بر بهزیستی روان شناختی ، تاب آوری و کاهش افسردگی بیماران دیابتی نوع ۲ صورت پذیرفت .روش کار :این مطالعه به روش شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در سال۱۴۰۳ انجام شد .در این پژوهش ۱۸نفر حضور داشتند که با تشخیص مشکلاتی در بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری وافسردگی (از نوع متوسط تا شدید) با روش نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل جای گزین شدند .گروه پویشی -حمایتی تحت ۱۵ جلسه روان درمانی قرا گرفتند .اطلاعات جمع آوری شده با تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها :نتایج نشان داد که درمان پویشی - حمایتی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشته (۰۰۰۱./ (p< ،یعنی در درمان افسردگی موثر واقع شده است .نتیجه گیری :در بیماران دیابتی نوع ۲ که مجبور به استفاده از دارو برای کنترل بیماری خود هستند، درمان پویشی - حمایتی می تواند روش مناسبی برای بهزیستی روانشناختی ، تاب آوری و کاهش افسردگی باشد.