جایگاه اشتغال زنان در برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران

زنان، نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند؛ ازاین روی، مسائل مربوط به آنها به عنوان یکی از اهداف و موضوعات اساسی در سیاست گذاری توسعه کشور مدنظر است . فرایند توسعه جنسیتی ، از یک سو، باعث نگرانی پژوهشگران و نخبگان بوده و از سوی دیگر، موجب دغدغه خاطر زنان جامعه است ؛ بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی جایگاه زنان در برنامه ششم توسعه کشور با محوریت اشتغال آنان می باشد. دادههای این پژوهش به صورت اسنادی - کتابخانه ای جمع آوری گردید و روش تحلیل دادهها، تحلیل محتوای کیفی است که با بهرهگیری از سند پنج ساله ششم توسعه کشور، به تحلیل مفهوم اشتغال پرداخته شد و ۶ شاخص و ۵۸ زیر مقوله استخراج شد. یافته های حاصل از پژوهش ، حاکی از آن است باتوجه به شکل گیری برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران در گفتمان اعتدال، به اشتغال زنان توجه درخوری نشده است . مولفه های حوزه اشتغال مشتمل بر نظام پرداخت ، محیط کسب وکار، اشتغالزایی ، حمایت از مشاغل ، مهارتافزایی و نظام بیمه می باشند که تنها در دو شاخص نظام پرداخت و نظام بیمه به گروههای خاصی از زنان توجه شده است .

کلیدواژه ها:

زنان ، اشتغال ، برنامه ششم توسعه ، عدالت جنسیتی .