بررسی تطبیقی انحلال و ابطال شرکت های سهامی در نظام حقوقی ایران با نگاهی به حقوق انگلستان

در یک نقسیم بندی کلی پایان و خاتمه حیات یک شرکت را می توان به دو نوع کلی انحلال و ابطال و در تقسیم بندی انحلال به سه نوع ارادی ، قهری ، و ناشی از حکم مرجع قضایی تقسیم بندی نمود . رابطه بین انحلال شرکت ها و ابطال شرکت ها و همچنین انحلال شرکت ها با انواع مختلفه ورشکستگی از لحاظ اصول علم منطق عموم و خصوص مطلق می باشد. تفکیک انواع مختلفه خاتمه حیات شرکت منشا آثار زیادی می باشد که اهمیت تفکیک را ضروری و اجتناب ناپذیر می گرداند. متاسفانه مقررات قانون تجارت و لایحه اصلاحی سال ۱۳۴۷ در باب ابطال شرکت های سهامی نارسا و مبهم بوده و این در حالی است که تفاوت و تفکیک شرایط تحقق این دو امر در آرای مراجع قضایی و محاکم نادیده گرفته شده است که به تبع آن باعث استنباط ناصحیح از مواد قانونی و زمینه ساز اصدار آرای ناچندان صحیح خواهد بود. در این مقاله پس از ذکر مقدمه و تعاریف به بررسی تطبیقی میان انحلال و ابطال شرکت های سهامی و تفکیک بین آنها خواهیم پرداخت .در این مقاله از روش مقاله تهیه مطالب از منابع کتابخانه ای و مقالات و اینترنت و مواد قانونی و کتب دانشگاهی و علمی استفاده نموده ایم .

کلیدواژه ها:

شرکت های سهامی ، ابطال ، انحلال ، حقوق ایران