اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر بهبود رضایت از زندگی معلمین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر بهبود رضایت از زندگی افراد شاغل در آموزش و پرورش انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را کلیه افراد شاغل در آموزش و پرورش شهر بیرجند در سال تحصیلی ۰۳-۱۴۰۲ که به مرکز مشاوره آموزش و پرورش مراجعه داشتند و خدمات زوج درمانی را دریافت کردند، تشکیل داد که از این بین ، ۳۰ نفر که حاضر به همکاری بودند و ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) منتسب شدند. روش اجرای مداخله ی تصویرسازی ارتباطی به صورت آموزش در ۶ جلسه به گروه آزمایش بود و گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکردند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه رضایت و لذت از زندگی اندیکت (۱۹۹۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با کمک تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از بسته نرم افزاری SPSS انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تصویرسازی ارتباطی بر بهبود رضایت از زندگی افراد شاغل در آموزش و پرورش موثر است .

کلیدواژه ها:

آموزش تصویرسازی ارتباطی ، رضایت از زندگی .