علل ناکارآمدی کیفر حبس در نظام قضایی ایران

آزادی یکی از مهم ترین موهبت ها و یکی از بارز ترین حقوق طبیعی و اولیه انسان ها است که در طول قرون و اعصار از جمله بحث برانگیزترین نهاد ها به شمار می رفته است .یکی از انواع آزادی ،آزادی تن است که بر اساس آن انسان می تواند هرآن چه را که اراده کند انجام دهد.این نوع آزادی از دیرباز مورد حمایت بوده،و امروزه نیز اعلامیه های جهانی مربوط به حقوق بشر و قوانین اساسی و عادی کشور های مختلف ، به طرق گوناگون از آن حمایت می کنند و از طرفی اعمال مجازات زندان به عنوان یک واکنش سلب کننده آزادی علیه مجرمین و قانون شکنان از روش های معمول و رایج در اکثر کشورهای جهان است . در این مقاله ابتدا به بررسی معنای حبس پرداخته ایم و در ادامه به بررسی اهداف کیفر حبس و آسیب شناسی آن پرداخته و نهایتا راهکارهای پیشنهادی در سه حوزه تقنین ،قضایی و اجرایی را ارائه نموده ایم . هدف اصلی از انجام این بررسی شناسایی خلاهای قضایی و اجرایی مجازات حبس و ارایه پیشنهاداتی جهت جبران کاستی ها و نیل به اهداف مربوطه است . روش تحقیق در این مقاله انجام به صورت کتابخانه ای بوده است . به عنوان نتیجه این مقاله می توان گفت زندان در مورد اشرار ، مخلین نظم و امنیت عمومی و مجرمین خطرناک ، با فراهم شدن شرایط اصلاحی و تربیتی را می پذیریم اما در مورد مجرمین اتفاقی و بزه کاران نوجوان و جرایم کم اهمیت و مجازات های حبس کوتاه مدت ، به دلیل اینکه معایب آن به مراتب بیشتر از مزایای آن است را پیشنهاد نمی کنیم ، چون در این قبیل حبس ها ، امکان اقدامات اصلاحی و تربیتی به ویژه در زمینه های حرفه آموزی ، روان شناختی و درمانی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

زندان ، حبس ، بزهکار ، مجازات های جایگزین .