تبیین حکمرانی چین در پرتوی “سه ابتکار جهانی “

چین با طرح سه ابتکار توسعه جهانی ، امنیت جهانی و تمدن جهانی که در چارچوب ایده ی »جامعه ی بشری با سرنوشت مشترک «است ، الگویی از حکمرانی جهانی را به جهانیان ارائه می دهد که تازه و نوآورانه و متفاوت از الگوی حکمرانی جهانی غربی است . ” سه ابتکار جهانی ” مکمل یکدیگر بوده و پایه و اساس دیگری هستند. امنیت اساس توسعه است ، بدون توسعه امنیت و صلحی پایدار به وجود نمی آید؛ رشد و توسعه ی مشترک و همگانی نیازمند احترام و یادگیری متقابل بین تمدن ها است . در ابتکار توسعه جهانی تاکید بر توسعه ای مشترک و عادلانه دارد، توسعه ای که منافع یک کشور قربانی منافع کشور دیگر نشود؛ در ابتکار امنیت جهانی تاکید بر امنیتی دارد که دارای مفهومی مشترک، جامع ، مبتنی بر همکاری و گفتگو محور به جای تقابل است ؛ در ابتکار تمدن جهانی تاکید بر ایجاد ارزش های مشترک، احترام و یادگیری متقابل بین تمدن ها و فرهنگ های مختلف دارد. این سه ابتکار برپایه ی چند جانبه گرایی ، فراگیری و همکاری تمام کشورها در پیشبرد صلح و توسعه قرار دارند ، و با هرگونه نگرش مبتنی بر جنگ سرد، یکجانبه گرایی ، برخورد تمدن ها و دیگر نگرش هایی که مانع صلح و توسعه ی همگانی می شوند، مخالف هستند. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی ، ضمن بررسی الگوی حکمرانی چین در پرتوی این ” سه ابتکار جهانی ”، به مطالعه ی اقدامات چین در پیشبرد این سه ابتکار و چالش های پیش روی آن پرداخته است .

کلیدواژه ها:

حکمرانی جهانی ، چین ، ابتکار توسعه ی جهانی ، ابتکار امنیت جهانی ، ابتکار تمدن جهانی