بازآفرینی هنری از مواد دورریختنی در راستای مدیریت سبز پسماندها

تولید مواد دوریختنی ها، بخش مهمی از آلودگی های بصری و زیست محیطی را به همراه دارد و امری گریزناپذیر بوده و اثرات و پیامد مخرب فراوانی بر جای گذاشته است. جمع آوری دورریختنی ها و نابودی و دفن آن ها به طور کامل امکان پذیر نیست و با تحمیل هزینه های هنگفتی بر دولت ها همراه است؛ همچنین عدم ادراک صحیح، بی توجهی و نا آگاهی مردم و فقدان انگیزه در بازیافت دورریختنی ها نیز یکی از عوامل بازدارنده رفتار زیست محیطی است. مقاله حاضر با هدف توجه به هنر بازیافت و ارزش های نهفته در آن در راستای مدیریت سبز پسماندها و پیشرفت و توسعه فرهنگی و ترویج تفکر بازآفرینی به جای دورریختنی و نگاه دوستدار محیط زیستی، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. استفاده از دورریختنی ها به منظور استفاده دوباره یا بازآفرینی به منظور صرفه جویی در منابع، کاهش هزینه های مواد اولیه و دفع نهایی مواد باقی مانده و همچنین پیشبرد به سوی هنری نو، می تواند به روند توسعه فرهنگی کمک شایانی کند؛ درواقع یکی از رویکردهای حفاظت از محیط زیست، بازگرداندن مواد دورریختنی به چرخه تولید با استفاده از آثار هنری به صورت محصولی با ارزش و نو است. هنر بازیافت با خلق آثار و ارائه جدیدی از محیط و طبیعت، دیدگاهی نو و عمیق را ارائه می دهد و ارتباط انسان با طبیعت را بهبود بخشیده و توجه را به خطراتی که محیط زیست را تهدید می کند، جلب کرده و جامعه را در مسیر حل معضلات یاری می کند.

کلیدواژه ها:

مواد دورریختنی ، بازآفرینی هنری ، مدیریت پسماند