تبیین و ارزیابی نظام برخورداری از امتیازات و فوق العاده های قانون مدیریت خدمات کشوری

امروزه یکی از پراهمیت ترین مسائل در راستای استخدام و نیز امتیازات آنان در اداره ها توسط دولت ها موضوع حقوق و برخورداری از امتیازات آن است . چه بسا با نحوه میزان بهره وری ، رضایت بخشی و در جهت پیشرفت اهداف و پیششبرد مقاصد ارتباط تنگاتنگی داشته باشد. خصوصا در قانون مدیریت خدمات کشوری ایران و نظام اداری آن که تعداد بسیار بالای کارکنان در این نظام قابل توجه است . یکی از روش های افزایش رضایت مندی و بهره وری و از همه مهمتر از همه به نوعی انگیزه و هدف اصلی از استخدام به خدمات دولتی ، دریافت حقوق مزایا در راستای پیشبرد مقاصد دولت و جامعه خویش میباشد و هرچه این امتیازات بیشتر، سطح رضایت مندی و پیشرفت نیز بهتر خواهد و بالعکس نیز وجود دارد.تحقیق حاضر با روش توصیفی -تحلیلی منابع کتابخانه ای -رایانه ای با هدف بررسی ارزیابی حقوق و برخورداری از امتیازات و فوق العاده در قانون مدیرییت خدمات کشوری در پرتو قوانین و قواعد کلی این قانون میباشد. لذا در این راستا حقوق مادی و غیرمادی کارمندان اعم از: فوق العاده هایی مانند: ایثارگری ، سختی کار، بدی شرایط آب و هوا، کار در مناطق کمتر توسعه یافته ، عائله منددی و ... در دستور کار قرار گرفت و نتیجه آن شد که رویه قوانین دیوان عدالت اداری و نیز قانون مدیریت خدمات کشوری در راستای رفاه هر چه بیشتر کارمندان بوده و هرچه این برخورداری از امتیازات بیشتر سطح رضیات مندی و پیشبرد اهداف و مقاصد کشور افزایش پیدا خواهد و بالعکس نیز وجود خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

حقوق ، مزایا ، قانون ، امتیازات ، فوق العاده. کارمند .