بررسی تفکرات صادق هدایت و تاثیر پذیری وی از خیام (مطالعه موردی بوف کور)

صادق هدایت یکی از برجسته ترین و خاصترین نویسندگان معاصر کشور ماست که آثارش از زوایای گوناگون و در ابعادی متنوع، قابل تعمق و بررسی است . بیشتر اثار هدایت ، بازتاب متقابل تاریخ و شرایط جاری اجتماعی و روانشناسی و فردیت هدایت بر یکدیگر است . صادق هدایت شیفته خیام بود و پژوهش های زیادی در باب خیام انجام داده است که در نهایت منجر به چاپ کتابهای ترانه های خیام در سال ۱۳۰۲ و رباعیات عمر خیام در سال ۱۳۱۳ شد. قرابت فکری هدایت با فلسفه خیام دلیل این علاقمند ی بوده است . یکی از مباحث مطروحه در مورد ابعاد فکری هدایت مسئله پوچگرایی است . مرگ اندیشی یکی از بنیادهای اند یشه هدایت است . همان اندیشه به مرگ که در شعرهایفردوسی ، مولوی ، حافظ و خیام نیز دیده میشود. به طور کلی ، نفوذ ماخذهای فرهنگ و هنر ایران، به خصوص آثار خیام، در آثار پراکنده صادق هدایت مشهود است . هدف اصلی از این نوشتار، بررسی میزان تاثیرپذیری صادق هدایت از خیام نیشابوری و نمود این تفکرات در آثار هدایت می باشد. استفاده از مضامین همچون مرگ و نیستی گرایی ، گذرا بودن جهان هستی و تناسخ ، که از مضامین اصلی رباعیات خیام می باشند .

کلیدواژه ها:

خیام نیشابوری ، صادق هدایت ، مرگ و نیستی ، تناسخ .