بررسی تطبیقی آیین سوگواری در غرب کشور با خمسه نظامی

آیین سوگواری و عزاداری از کهن ترین آیین های بشری است ، خاستگاه این آیین ها نشات گرفته از اسطورههاست که قرنها ادامه داشته و نسل به نسل به ما رسیده است . آداب و سنن سوگواری و تدفین همواره در طول حیات بشر منعکس کننده اندیشه های آیینی ، فرهنگی ، تاریخی و اساطیری اقوام بوده است . سوگواری برای درگذشتگان یکی از آداب و رسومی است که شباهت های بسیاری به سوگواری در آیین باستان دارد، مطالعه و بررسی آیین های سوگواری در منظومه های نظامی گنجوی و مقایسه آن با آیین های سوگواری که از دیرباز در مناطق کرد و لک نشین برگزار می شده است نشان می دهد که میان روایت های نظامی و واقعیت های تاریخی درباره آیین های سوگ لکی و کردی شباهت های بسیاری هست . روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی یا تحلیلی به دو شیوه اسنادی (کتابخانه ای) و میدانی انجام گرفته است که سعی بر آن است تا حد امکان به بررسی شباهت های آیین های سوگواری غرب کشور و سوگ آیین هایی که در خمسه نظامی آمده پرداخته شود. هدف از این مقاله آشنایی با آیین پیشینیان و بهره وری از فرهنگ ایران باستان و ارج نهادن به آن است ،چه بسا که هر ملتی از پیشینه خود سرچشمه می گیرد.

کلیدواژه ها:

آیین سوگواری ، قوم لک ، قوم کرد ، نظامی گنجوی.