نقش گردشگری مسئولیت پذیر بر کیفیت زندگی مقاصد زیارتی در نواحی روستایی

در قرن حاضر در بسیاری از مناطق جهان، گسترش گردشگری باعث بهبود وضعیت مردم آن منطقه در ابعاد مختلف شده است. اما، برخی از مناطق گردشگری، هنوز با چالش های متعددی مواجه هستند و گسترش گردشگری نه تنها مسائل و مشکلات آن منطقه را حل نکرده و یا کاهش نداده بلکه باعث افزایش مشکلات به ویژه در روستاها شده و اثرات و پیامدهای نامطلوبی در ابعاد مختلف بر جای گذاشته است. یکی از راه های از بین بردن یا کاهش این پیامدها، افزایش احساس مسئولیت پذیری در گردشگران است که در دهه های اخیر علاقه و توجه بیشتری به آن نشان داده اند. بررسی ها نشان می دهد سهم روستاها از آثار مذهبی و تاریخی کشور بسیار چشمگیر می باشد. به طوری که بیش از ۷ هزار زیارتگاه به صورت امامزاده و قدمگاه و درگاه و نیز کلیسا در نواحی روستایی واقع شده است. گردشگری هنگامی می تواند دارای بهترین تاثیر بر کیفیت زندگی روستاییان در مقاصد زیارتی داشته باشد که مبتنی بر رویکرد گردشگری مسئولیت پذیر به خصوص بعد اجتماعی و فرهنگی باشد. در واقع گردشگری مسئولیت پذیر رویکردی برای مدیریت گردشگری است که هدف از آن افزایش منافع اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و به حداقل رساندن اثرات منفی یک مقصد است. مقاله حاضر با هدف بررسی این موضوع می باشد. روش تحقیق اسنادی و مروری می باشد و درصدد شناسایی سازوکار تاثیر گردشگری مسئولیت پذیر در روستاهای دارای اماکن مقدسه و زیارتی می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری مسئولیت پذیر ، مقاصد زیارتی ، نواحی روستایی ، کیفیت زندگی