طراحی اکولوژیکی حریم حضرت رضا(ع) در کلان شهر مشهد

وجود بارگاه حضرت ثامن(ع) در شهر مشهد، مهم ترین عامل جذب جمعیت و رونق فعالیتها و پذیرش سالانه بیش از ۳۰ میلیون زائر داخلی و خارجی، ضرورت اعمال طراحی پایدار بر مبنای نگرش اصول اکولوژیکی در حریم حرم آن را چندین برابر میکند. جذابیت اکولوژیکی دارای مزایای اقتصادی، سازگاری با محیطزیست، تامین آسایش و رفاه بیشتر برای افراد و البته افزایش حس زیباییشناسی است. هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر طراحی اکولوژیکی حریم حضرت رضا (ع) در کلان شهر مشهد است. روش تحقیق کیفی به صورت اسنادی و میدانی است و مصاحبه با مسئولین و مدیران است و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۱۲ نفر از متخصصین که به روش اشباع نظری انتخاب شدند مصاحبه به عمل آمد. همچنین بررسی اسناد طرح های فرادستی، جمع آوری اطلاعات با مشاهدات میدانی در منطقه مورد مطالعه بستر لازم را برای دسته بندی و تحلیل اطلاعات و تدوین این نوشته فراهم آورد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که رویکرد طراحی اکولوژیکی در حریم حضرت رضا (ع) کاهش آسیب بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است که شامل کاهش مصرف منابع غیر قابل تجدید، جلوگیری از ایجاد آلودگی صوتی و آلودگی هوا، کاهش هدر دادن انرژی در محیط، کاهش تولید مواد با تاثیرات نامطلوب بر سلامتی افراد، استفاده از مواد قابل بازیافت، حذف سموم از مواد، به حداقل رساندن ضایعات، کاهش هزینه،افزایش بهره وری، بهبود سلامت و بهداشت، استفاده درست تر و مناسب تر از مواد و مصالح، حفاظت از محیط زیست، و بهبود کیفیت زندگی و زیبایی شناختی، حفظ و استفاده از محیط طبیعی، حفظ و ذخیره انرژی در ساختمان و توجه به اکوسیستم ها و سیستم های طبیعی می باشد. بر این اساس پیشنهاداتی در جهت تحقق طراحی اکولوژیک موردتوجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

طراحی اکولوژیکی ، پایداری محیط ، حریم حضرت رضا (ع) ، کلان شهر مشهد