بررسی نقش روش ها وفنون تدریس در فرایند آموزش دانش آموزان

آموزش فرآیند دو طرفه ی یاددهی یادگیری است که نقش مهمی در تعلیم و تربیت دارد. هدف نظام آموزشی ایجاد تغییرات مثبت در اندیشه ها، شناخت ها و رفتار انسان است. به طور کلی روش های تدریس در دو دسته ی قدیم و جدید تقسیم بندی شده اند، که هر کدام زیرشاخه های خود را دارند. امروزه هدف از آموزش فقط انتقال فرهنگ و تجربه به نسل های آینده نیست، بلکه نظام آموزشی وظیفه ی ایجاد تغییرات مطلوب در اندیشه ها، شناخت ها و رفتار انسان را بر عهده دارد. به همین دلیل شیوه های نوین تدریس در عصر جدید توجه دیگران را به خود جلب کرده است. در حال حاضر نظام آموزشی وظیفه ی ایجاد تغییرات مطلوب در اندیشه ها، شناخت ها و رفتار انسان را بر عهده دارد. در روش های تدریس قدیم معلم بیشتر نقش ناظم را به عهده داشت و دانش آموزان نقشی در فرایند تدریس نداشتند. اما در روش تدریس نوین آموزگاران به عنوان راهنما، ناظر و سازمان دهنده باید شناخت کافی از نظریه های یادگیری و الگوهای تدریس داشته باشند. زیرا مکان های آموزشی محلی برای هدایت، نظارت و یادگیری به شمار می روند. یک معلم باید علاوه بر زمینه های درسی، در رابطه با روش های طراحی یاددهی و ارزیابی نیز آگاهی، مهارت و دانش کافی داشته باشد. مهم ترین ضرورت روش تدریس نوین ایجادحس اعتماد به نفس و خودباوری در دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

روش ، فنون ، تدریس ، معلم ، دانش آموز