بررسی اثر خصوصی سازی در ورزش بر عملکرد نیروی انسانی پس از اعمال سیاست خصوصی سازی اماکن دولتی ورزشی (شهر تهران)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 108

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SASM08_069

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: خصوصی سازی فرآیندی اجرایی، مالی و حقوقی است که دولت ها در بسیاری از کشورها برای انجام اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری کشور به اجرا درمی آورند، بخش خصوصی ورزش می تواند نقش موثری در توسعه ی ورزش همگانی، قهرمانی ایفا کند با توجه به ادبیات خصوصی سازی ورزش، هدف از خصوصی سازی ورزش: اشتغال زایی و افزایش بهره وری از اماکن و تجهیزات ورزشی و ... می باشد. ارزشیابی کارکنان و مدیران هر موسسه بزرگ یا کوچک که تحت عنوان شایستگی ، ارزشیابی عملکرد و نظیر این ها در تئوری و عمل مطرح است و ازجمله ابزارهای موثر مدیریت منابع انسانی است که با اعمال صحیح این ابزارها نه تنها اهداف و ماموریت های سازمان با کارایی تحقق می یابد ، بلکه منافع واقعی کارکنان و جامعه نیز تامین می شود. تحقیق حاضر به دنبال بررسی اثرات خصوصی سازی در ورزش بر عملکرد نیروی انسانی پس از اعمال سیاست خصوصی سازی است.روش تحقیق: روش تحقیق براساس پرسشنامه استاندارد عملکرد شغلی هرسی و گلداسمیت استفاده شد. جامعه آماری براساس نمونه گیری خوشه ای از بین مناطق ۲۲گانه شهر تهران، ۴ منطقه به صورت تصادفی انتخاب شدند که تعداد ۳۳۳ پرسشنامه جمع آوری شد. با توجه به تائید نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای برای تجزیه وتحلیل داد ه ها از روش های آماری رگرسیون استفاده شده است.یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که هفت عامل درزمینه ی عملکرد نیروی انسانی تاثیرگذار است که شامل: توانایی، آگاهی، حمایت سازمانی، انگیزه، ارزیابی، اعتبار و محیط می باشد که با ارزیابی این هفت مورد به وجود تاثیر معنی دار خصوصی سازی اماکن ورزشی دولتی بر عملکرد نیروی انسانی رسیدیم.نتیجه گیری: نتایج بررسی جنبه های عملکرد نیروی انسانی در این تحقیق نشان دادند که در همه بخش ها و ابعاد عملکرد نیروی انسانی در بخش خصوصی بهتر از بخش دولتی بود که می توان گفت به احتمال زیاد به دلیل توجه بسیار زیاد بخش خصوصی به نیروی انسانی به نسبت بخش دولتی است که می تواند در زمینه های متفاوتی باعث عملکرد بهتر افراد، کارآمدی، اثربخشی و بهره وری در اماکن ورزشی خصوصی شود. علاوه براین کارآمدی، اثربخشی و بهره وری گوهر سازمانی است که می تواند پایداری و بقای سازمان ها را تضمین کند و راهکاری برای کسب مزیت رقابتی باشد. آنچه در سازمان منجر به بهره وری واقعی، مداوم و مستمر می گردد و حد مشخصی ندارد، بهره وری سرمایه انسانی می باشد. در تحلیل چرایی عدم توجه به منابع انسانی و بهره وری نیروی انسانی در اماکن ورزشی دولتی میتوان گفت که سازمان ها و اماکن ورزشی دولتی برای بقا تلاش می کنند و در چنین زمینه کاری صحبت از بهره وری بی فایده است به همین دلیل در بخش اماکن ورزشی دولتی توجه آنچنانی به عملکرد نیروی انسانی ندارند.

نویسندگان

مرتضی مهنانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران

محمد پورکیانی

استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه شهید بهشتی تهرا ن