مروری بر نوآوری اجتماعی در سازمان های ورزشی

مقدمه: نوآوری اجتماعی به عنوان راهی جدید برای پرداختن به نیازهای پیچیده اجتماعی مطرح است. علاقه به نوآوری اجتماعی تا حدی شدت گرفته است که از آن، به عنوان یک جذابیت جهانی نام برده می شود. از ابتدای سال ۲۰۰۰ نوآوری اجتماعی در سازمان های دولتی، تجاری، مدنی و شهری به عنوان وسیله ای جدید برای حل مشکلات اجتماعی و بهبود خدمات اجتماعی توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. انواع مختلفی از نوآوری ها شامل فناورانه، اقتصادی، کسب وکار و نظایر آن وجود دارد که عامل موثری در پاسخ به نیازها و به وجود آوردن رفاه انسان ها هستند، بااین حال بسیاری از نیازها وجود دارند که برآورده نشده اند. از دیدگاه صاحب نظران مختلف، یکی از راهکارهای برآورده کردن نیازها، نوآوری پویا در همه عرصه ها با نام نوآوری اجتماعی است. در تعریف اتحادیه اروپا نوآوری دیگر تنها یک مکانیسم اقتصادی یا یک فرایند فنی نیست؛ آن را می توان در قواره یک پدیده اجتماعی دانست. از طریق نوآوری، افراد و جامعه خلاقیت خود را بروز و نیازهای خود را بیان می دارند. نوآوری در هدف، اثر و یا روش خود به صورت تنگاتنگی با شرایط اجتماعی که در آن تولیدشده ارتباط دارد. به طور کلی سه نوع خلاقیت و نوآوری می تواند در سازمان های ورزشی روی دهد: خلاقیت و نوآوری در مدیریت، خلاقیت و نوآوری در فناوری، خلاقیت و نوآوری در محصول یا خدمات؛ خلاقیت و نوآوری در مدیریت شامل تغییر در ساختار یا فرآیندهای مدیریت سازمان ورزشی است. ساختار هر سازمان ورزشی متاثر از توانایی آن در خلاقیت است. خلاقیت و نوآوری به آزادی خلاقانه در سازمان نیاز دارد که می تواند اندکی با نظم روتین ناسازگار هم باشد. خلاقیت و نوآوری در فناوری شامل توسعه یا استفاده از ابزارها دانش و روش ها یا سیستم های جدید است. خلاقیت و نوآوری در محصول یا خدمات ورزشی به طور وسیع در تنوع تولیدات کالاهای ورزشی مانند کفش و خدمات متنوع برای مشتریان مانند سیستم بلیت فروشی مشاهده می شود. هدف از انجام این پژوهش مروری بر نوآوری اجتماعی در سازمان های ورزشی می باشد.روش تحقیق: این پژوهش از نوع مطالعات مروری و تحلیلی است و با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای، اسناد و پژوهش های معتبر از منابع و پایگاه های علمی موردبررسی و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مرور تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که چگونه فرهنگ یک سازمان، رهبری، کارکنان، زیرساخت های سازمانی، منابع مالی، دلایل فنی، اجتماعی و اقتصادی نوآوری اجتماعی را ممکن می سازد. برخی از این موارد، مانند اندازه سازمان، مکان، عملکرد و سرمایه گذاری در سرمایه انسانی از طریق آموزش به وضوح در هر زمینه سازمانی اعم از خصوصی یا عمومی قابل اجرا هستند.نتیجه گیری: یکی از چالش های اصلی سازمان های ورزشی نیاز به خلاقیت است اگر سازمان بخواهد اثربخشی خود را حفظ کند یا افزایش دهد تغییرات سریع در شرایط بازار نیاز بیشتر به خلاقیت در ارائه محصولات و خدمات و در فرایندهای مدیریت و فناوری را الزامی می کند. منظور از خلاقیت ارائه یک عقیده جدید درباره یک وسیله، سیستم، سیاست، برنامه یا خدمات است که برای سازمان تازگی داشته باشد. اگرچه تغییر نقشی در خلاقیت ندارد، ولی خلاقیت سبب نیاز به تغییر می شود. درحالی که ادبیات گسترده ای در مورد احتمال فعالیت های نوآورانه برای شرکت ها در بخش خصوصی پدیدار شده است، به دلیل کمیاب بودن داده ها، فعالیت های نوآورانه در بین سازمان ها دولتی، کمتر شناخته شده است. شواهد تجربی نشان می دهد که شرایط مهم خاص سازمان عمومی بر احتمال فعالیت نوآورانه تاثیر می گذارد. وجود حلقه های بازخورد و انگیزه برای بهبود، احتمال فعالیت نوآورانه را افزایش می دهد؛ بنابراین عوامل درونی مانند انگیزه برای بهبود عملکرد برای دستیابی به نوآوری در زمینه بخش عمومی بسیار مهم هستند. نوآوری اجتماعی چالش برانگیز است. ایجاد نوآوری اجتماعی پایدار مستلزم هدایت و رهبری مشترک است. تعداد محققانی که بر جنبه های مختلف نوآوری غیرانتفاعی تمرکز کرده اند، به سرعت رشد کرده است بااین حال، هنوز مسائل زیادی باید موردبررسی قرار گیرد، ازجمله شناسایی پیشینه های نوآوری اجتماعی در سازمان های غیرانتفاعی. نوآوری بخش عمومی اغلب از دریچه چارچوب های بخش خصوصی دیده می شود. نه تنها تمایل به نوآوری به طور سیستماتیک در بین سازمان ها در زمینه بخش عمومی متفاوت است، بلکه فعالیت نوآورانه تحت تاثیر مدیریت و استراتژی های سازمانی سازمان است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، سازمان های ورزشی ، کارآفرینی ، مدیریت ورزش ، نوآوری اجتماعی