آمایش شهری با رویکرد پدافند غیرعامل (نمونه موردی: محله شمیران نو منطقه ۴ تهران)

کشور ایران به عنوان سرزمینی شناخته می شود که همواره در معرض مخاطرات گوناگون طبیعی و غیرطبیعی قرار دارد. عوامل متعددی از جمله موقعیت طبیعی، موقعیت خاص ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی، وجود منابع غنی بی شمار و تشکیل حکومتی با رویکرد مردم سالاری دینی سبب گشته این کشور در سال های متمادی در معرض تهدیدات و تعارضات گوناگونی خارجی همسایه و غیر همسایه قرار گیرد.همچنین سند ملی آمایش سرزمین از ابتدای برنامه ی چهارم در سه سطح کلان، بخشی و استانی می بایست به اجرا درآید و راهبردهای خاص در مناطق و عرصه هایی که به لحاظ امنیتی و دفاعی دارای موقعیت ویژه هستند، در آن تبیین شود. در این میان منطقه ۴ تهران که به عنوان یکی از مناطق قدیمی شهر تهران محسوب می شود، به دلیل مرزی بودن، برخورداری از پادگان های نظامی و سایت های دفاعی قدیمی بودن بافت های برخی محله های آن نظیر شمیران نو، نسبت به سایر مناطق تهران از اهمیت ویژه تری برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی(عملی) آمایش شهری با رویکرد پدافند غیرعامل(نمونه موردی: محله شمیران نو منطقه ۴تهران) را مورد مطالعه قرار می دهد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارشناسان و خبرگان مدیریت شهری و آمایش دفاعی تشکیل می دهند که حجم نمونه آن برپایه تکنیک دلفی تعداد ۳۰ نفر تعیین گردید. گردآوری داده ها بر اساس منابع کتابخانه ای و میدانی(پرسشنامه) انجام گرفته است. پژوهش در صدد پاسخ به این مساله می باشد که شاخص های پدافند غیرعامل در محله شمیران نو در چه وضعیتی قراردارد و اصلی ترین موانع اجرای سیاست های پدافندغیرعامل در محله شمیران نو کدامند؟ تحلیل یافته ها نیز بر اساس آزمون های میانگین و بینومال تست در نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج نشان داد وضعیت پدافند غیرعامل از دیدگاه برنامه ریزی شهری در محله شمیران نو در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و همچنین مشکلات در ساختارهای اقتصادی، زیرساختی و مدیریتی مهمترین موانع اجرای سیاست های پدافندغیرعامل در محله شمیران نو است.