ارائه یک روش مبتنی بر مدلسازی ریاضیات جهت کاهش تاثیر تغییر زاویه در آنتن های آرایه های فازی

آنتن های آرایه فازی (phased array antenna) مزایای زیادی نسبت به آنتن های بشقابی (dish antennas) سنتی دارند. ساخت عناصر آنتن های آرایه فازی آسان تر است و آسیب سیستم از خرابی قطعات کاهش می یابد و مهمتر از همه، اسکن در جهت های مختلف و به صورت الکترونیکی انجام می پذیرد. این انعطاف پذیری دارای چالش هایی است. استفاده کامل از آرایه فازی مستلزم قرار دادن کلیدها در پشت هر آرایه به صورت جداگانه است که برای کاربردهایی که به آرایه های بزرگ با چندین المان نیاز دارند هزینه بر است. برای رفع این مشکل در این مقاله المان ها به زیرآرایه ها گروه بندی می شوند و سپس زیرآرایه ها کل آرایه را تشکیل می دهند. با توجه به آسان بودن ساخت المان، کل آرایه با توجه به خرابی اجزا همچنان مستحکم باقی می ماند. علاوه بر این، کلیدها فقط در هر زیرآرایه استفاده می شوند که هزینه را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. به منظور استفاده از زیرآرایه ها با همان کاربرد اولیه، از روش شیفت فاز که مدلی مبتنی بر ریاضیات می باشد استفاده شده است. بدین ترتیب با این روش تغییر زاویه در این آنتن ها با هزینه کم قابل انجام است.

کلیدواژه ها:

شیف فاز ، آرایه های فازی ، آنتن