بررسی رابطه هیجانات پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه با تجربه خودآزاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هیجانات پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه با تجربه خودآزاری انجام گرفت. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری جامعه ی آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دارای تجربه خودآزاری شناسایی شده توسط مرکز مشاوره آموزش و پرورش و مشاورین مدارس مقطع متوسطه دوم شهر بجنورد در سال تحصیلی ۰۳- ۱۴۰۲ را شامل می شد که از میان این افراد ۱۶۹ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه های هیجانات پیشرفت تحصیلی پکران و همکاران (۲۰۰۵،) احساس تعلق به مدرسه براون و ایوانز (۲۰۰۲) و تاب آوری تحصیلی ساموئلز (۲۰۰۴) جمع آوری گردید. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد رابطه مثبت معناداری بین هیجانات پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه با تاب آوری تحصیلی دانش آموزان وجود دارد (۰۱/۰تاب آوری تحصیلی از روی متغیرهای پیش بین معنادار شده است. در مدل اول احساس تعلق به مدرسه به تنهایی قادر به پیش بینی ۴۵ درصد از واریانس تاب آوری تحصیلی است و در مدل دوم نیز احساس تعلق به مدرسه با همراهی هیجان پیشرفت تحصیلی ۱/۴۸ درصد از واریانس تاب آوریتحصیلی را به طور معناداری تبیین می کنند (۰۱/۰هیجانات پیشرفت تحصیلی قوی ترین پیش بین های تاب آوری تحصیلی هستند. با توجه به یافته های حاصله می توان گفت که جهت ارتقای تاب آوری تحصیلی در میان دانش آموزان با تجربه خودآزاری، که تاثیر زیادی در برون رفت از مشکلات روانشناختی و تحصیلی این گروه از دانش آموزان دارد، لازم است نخست به سازه های هیجانی نظیر احساس تعلق به مدرسه و سپس هیجانات پیشرفت تحصیلی توجه شود .

کلیدواژه ها:

هیجانات پیشرفت تحصیلی ، احساس تعلق به مدرسه ، تاب آوری تحصیلی ، خودآزاری