از رنج تا رفتار بزهکارانه: مطالعه کیفی خطر بزهکاری در کودکان با سرپرست زندانی

مطالعه حاضر بهبررسی ارتباط میان شرایط خانوادگی خاص، به ویژه داشتن سرپرست زندانی، و بزهکاری در کودکان می پردازد. هدف این تحقیق، شناسایی عواملی است که می توانند موجب افزایش خطر بروز رفتارهای بزهکارانه در کودکان دارای سرپرست زندانی شوند و درک عمیق تری از چگونگی تاثیر این شرایط بر توسعه شخصیتی، روانی و اجتماعی آنها ارائه دهد. مطالعه به شیوه کیفی و از طریق مصاحبه های عمیق با والدین، معلمان، روانشناسان و خود کودکان انجام شده است. این تحقیق بر پایه نظریات روان شناسی اجتماعی و نظریه های مختلف در زمینه آسیب شناسی اجتماعی شکل گرفته و در پی آن است که رابطه میان رنج های روانی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از زندانی بودن سرپرست و گرایش به رفتارهای بزهکارانه را تحلیل کند. این مطالعه پیشنهاد می دهد که برای کاهش خطر بزهکاری در این گروه از کودکان، لازم است که برنامه های حمایتی روانی، اجتماعی و آموزشی ویژه ای برای آنها طراحی و اجرا شود. این برنامه ها باید به طور خاص بر تقویت مهارت های مقابله ای، ارائه حمایت های عاطفی و ایجاد فرصت های اجتماعی مثبت متمرکز شوند. همچنین، ایجاد شبکه های حمایتی میان مدارس، خانواده ها و نهادهای دولتی و غیردولتی برای ارائه خدمات بهتر و موثرتر به این کودکان از دیگر اقدامات ضروری است. در نهایت، این تحقیق به اهمیت توجه به وضعیت خانوادگی و تاثیرات آن بر رشد و رفتار کودکان تاکید کرده و به سیاست گذاران توصیه می کند که برای پیشگیری از بزهکاری در این کودکان، استراتژی های جامع تری را به ویژه در زمینه حمایت های روان شناختی و اجتماعی پیاده سازی کنند. تحقیقات پیشین نشان داده اند که کودکان با سرپرست زندانی، معمولا در معرض خطرات اجتماعی و روانی بیشتری قرار دارند که می تواند اثرات عمیق و بلندمدتی بر رفتارهای آنها داشته باشد. این کودکان به دلیل فقدان مدل های تربیتی مثبت، گاهی با مشکلات هویتی و احساس بی توجهی مواجه می شوند که می تواند بر سلامت روانی آنها تاثیر منفی بگذارد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژگان: بزهکاری کودکان ، والدین زندانی ، آسیب های روانی اجتماعی ، استرس خانوادگی ، مداخلات حمایتی