نقش زن و خانواده در حکمرانی متعالی

حکمرانی متعالی از جمله الگوهای حکمرانی است که توسط متخصصان و بمنظور رفع مشکلات و چالش های موجود در مدیریت بخش عمومی و جبران نواقص حکمرانی خوب ابداع شده است. حکمرانی متعالی عبارت است از فرایند تصمیم گیری توسط خداوند یا انبیا، اولیا و نایبان بر حق آنان و اجرای آن به منظور نیل افراد و جامعه به رفاه، آسایش و تکامل دنیوی و سعادت و رستگاری اخروی. براساس رابطه دولت و حکمرانی می توان گفت که لازمه تحقق حکمرانی متعالی، وجود یک دولت متعالی است که از آن تعبیر به دولت اسلامی شده است. مطابق با رابطه مذکور، دولت اسلامی برای تحقق حکمرانی متعالی می بایست بسترها و زمینه های همکاری و مشارکت عناصر فعال جامعه اسلامی در بخش عمومی را مطابق با اصول و ارزش های حاکمیت اسلام ناب محمدی(ص) فراهم نماید. نحوه مشارکت و حضور اجتماعی زنان در طول تاریخ همواره حساسیت مخصوص به خود را داشته است به طوری که با ظهور هر پیامبری تغییرات خاصی به نفع حقوق زنان صورت گرفته است؛ در پرتو جنبش ها و نهضت های فمینیستی ظهور یافته از ابتدای سده بیستم و همچنین افراط و تفریط های گسترده در خصوص مشارکت زنان مسئله مشارکت اجتماعی زنان از نظر و دیدگاه آخرین دین آسمانی یعنی اسلام از اهمیت خاصی برخوردار شده است. باتوجه به اینکه زنان دراداره نظام کشور، نقش گسترده ای دارند در این نوشتار بر اساس مکتب حیات بخش اسلام، نقش مشارکت زنان با مطرح کردن الگوهای قرآنی و اسلامی در عرصه های مختلف جامعه از جمله مشارکت سیاسی ، فرهنگی، اقتصادی و به خصوص مشارکت خانواده ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

خانواده ، زن ، حکمرانی ، حکمرانی متعالی