سیاست در حکمرانی اسلامی در اندیشه ناصر خسرو

یکی ازموضوعاتی که شاعران در زمانه خود بدان پرداخته اند، توجه به جامعه و بازتاب مشکلات آن در شعرشان بوده است؛ به ویژه شاعری چون ناصر خسرو که از شعرای دربار پادشاهان بوده و پس از تحول روحی بعنوان منتقد، ساختارحکومت سلاطین وعملکرد آنان از خود آثار فاخری به جا گذاشته است. هدف این جستار بررسی سیاست در حکمرانی اسلامی بر اساس اندیشه ناصر خسرو در قصایدش است. پژوهش بر این مسئله شکل گرفته است که ناصر خسرو چه نگرشی به موضوعات سیاسی و اجتماعی در حکمرانی اسلامی داشته است وبه موضوعات سیاسی_ اجتماعی به چه دیدی نگاه می کرد ؟ و چگونه نگاه انتقادی را در قصاید خود به تصویرکشیده است ؟روش کار توصیفی تحلیلی بوده است و ابزار گردآوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای وبرگه نویسی(فیش برداری) صورت گرفته است.یافته های پژوهش حاکی از این است که موضوعات سیاسی_اجتماعی از دیدگاه ناصرخسرو حاصل نقش حاکمان و کارکردهای منفی آن هاست ؛ نقد ناصر خسرو مربوط به ساختارها و کارکردهای حاکمان است که موجب فساد، ظلم وتعدی شده اند وناصر خسرو با دقت و شدت به نقد آنان پرداخته است. نتیجه اینکه ناصر خسرو از شاعران آگاه وخردمندی بوده است که با شهامت خود دراصلاح رفتارسیاسی حاکمان ودستگاه حکومتی زمان خود گام های بلندی برداشته است.

کلیدواژه ها:

سیاست ، حکمرانی اسلامی ، حاکمان ، ناصر خسرو