شناسایی شاخصهای سازمان های مردم نهاد در توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی

اسکان غیررسمی یکی از مهم ترین معضلات شهری است که سبب کاهش سطح کمی و کیفی زندگی می شود. تاکنون روش-های مختلفی برای ساماندهی اسکان غیررسمی ارائه شده که با شکست مواجه شده اند، اما راهبرد توانمندسازی به منظور تقلیل نابرابری های کالبدی، اقتصادی و اجتماعی در دنیا جایگاه بالایی دارد. ازجمله راهکارهای حل مسائل پیچیده این سکونتگاه ها، حضور نمایندگان سازمان های مردم نهاد در ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی. در این پژوهش شاخصهای سازمان های مردم نهاد موثر در توامندی سکونتگاههای غیر رسمی شناسایی شده اند. تا بتوانند در توانمندسازی اجتماعی سکونتگاه های غیررسمی مشارکت کنند. درنهایت از طریق مطالعات نظری شاخصهای در سه بعد حقوقی ، اجتماعی و اقتصادی با حدود ۲۰ متغیر شناسایی شدن که می توادن در شناسایی نهادهای مردم مدار برای تقویت توانمندسازی سکونتگاههای غیر رسمی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، توانمندسازی ، شاخص سازمان های مردم نهاد