ارتباط بین خودپنداره بدنی با سوادجسمانی و خرده مقیاسهای آن دردختران دانش آموز دوره متوسطه دوم

خودپنداره بدنی نشان دهنده وضعیت افکار، احساسات و گرایشهای فرد در خصوص بدن خود است. از سوی دیگر، امروزه اهمیت سواد جسمانی بخشی جدایی ناپذیر از آموزش در نظر گرفته شده است و برنامه درسی تربیت بدنی باید دارای سواد بدنی باشد که برای سلامت در طول عمر حیاتی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خودپنداره بدنی با سوادجسمانی و خرده مقیاس های آن در دختران دانش آموز دوره متوسطه دوم است. برای اجرای این تحقیق توصیفی- همبستگی، تعداد ۱۹۳دانش آموز دختر ۱۶ تا ۱۸ ساله به صورت نمونه در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. خودپنداره بدنی با پرسشنامه ۳۶ سوالی مارش و همکاران ( ۲۰۱۰) با عنوان خودتوصیفی بدنی (PSDQ-S) و سواد جسمانی با پرسشنامه ۲۵ سوالی سواد جسمانی نوجوانان (APLQ)، اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین و انحراف استاندارد مشخصات فردی شرکت کنندگان شامل سن (۵۲۳/۰ ۸۷/۱۶سال)، قد(۱۳۶/۵ ۰۳/۱۶۵ سانتی متر)، و وزن (۶۴/۱۲ ۷۲/۵۸ کیلوگرم) بود. نمره سواد جسمانی، ۱۹/۱۶ ۶۸/۸۶ و نمره خودپنداره بدنی ۶۱۸/۲۷  ۰۲/۱۵۵ بدست آمد. آزمون کولمگروف - اسمیرنوف نشان داد که توزیع داده ها طبیعی نیست لذا از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. در همه موارد ارتباط بین خودپنداره بدنی با سواد جسمانی (r= ۰/۷۰) و خرده مقیاس های آن ( شامل ظرفیت روانشناختی و رفتاری، دانش و آگاهی، شایستگی بدنی و فعالیت) مثبت و معنی دار ) p=۰/۰۰۱) بوده است. نتیجه گیری: در مجموع یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین خودپنداره بدنی در دختران نوجوان مقطع دوم متوسطه و سوادجسمانی در آنان رابطه مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره بدنی ، سواد جسمانی ، دختران ، دانش آموزان