بررسی رابطه افزایش رفاهیات پرسنلی و بهبود ادراک کارکنان از عدالت سازمانی با تعهد سازمانی پرسنل در شرکت های وابسته به صنعت خودروسازی ایران

این پژوهش به بررسی رابطه بین رفاهیات پرسنلی، ادراک کارکنان از عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در شرکت های وابسته به صنعت خودروسازی ایران پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش تحلیل تاثیر رفاهیات پرسنلی بر عدالت سازمانی و بررسی نقش این متغیرها در تقویت تعهد سازمانی کارکنان بود. در این پژوهش، داده ها از 550 نفر از کارکنان سه شرکت وابسته به صنعت خودروسازی در شهرهای تبریز، کرج و تهران جمع آوری شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که رفاهیات پرسنلی تاثیر معناداری بر ادراک کارکنان از عدالت سازمانی، به ویژه عدالت توزیعی دارد. همچنین، عدالت سازمانی نقش میانجی در رابطه بین رفاهیات و تعهد سازمانی ایفا کرد. عدالت توزیعی بیشترین تاثیر را بر تعهد عاطفی کارکنان داشت، در حالی که عدالت رویه ای و تعاملی تاثیر بیشتری بر تعهد هنجاری و استمراری داشتند. این پژوهش همچنین نشان داد که شرایط اقتصادی ناپایدار منجر به کاهش رفاهیات پرسنلی و در نتیجه کاهش ادراک عدالت سازمانی شده است. تفاوت های منطقه ای نیز در ادراک کارکنان از عدالت و رفاهیات نقش داشت. این پژوهش با ارائه پیشنهاداتی برای مدیران منابع انسانی و سازمان های وابسته به صنعت خودروسازی، تاکید می کند که افزایش رفاهیات پرسنلی و حفظ عدالت سازمانی می تواند به افزایش تعهد کارکنان به سازمان کمک کند. همچنین، در شرایط اقتصادی سخت، سازمان ها باید بر حفظ عدالت رویه ای و تعاملی تمرکز کنند تا تعهد کارکنان به سازمان را تقویت کنند.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، تعهد سازمانی ، رفاهیات پرسنلی ، شرایط اقتصادی ، صنعت خودروسازی