تبیین و ارزیابی مدل کنترل راهبردی در صنعت زعفران

ارزیابی عملکرد راهبرد ها در بهره گیری از فرصت های محیطی و حفظ قدرت رقابتی سازمان ها به استقرار و کارآیی نظام کنترل راهبردی بستگی دارد. هدف پژوهش، تبیین و سنجش مدل کنترل راهبردی در صنعت زعفران است. روش پژوهش، از نوع آمیخته کیفی و کمی است. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش، مدیران فعال در صنعت زعفران بود که با مصاحبه از ۱۲ نفر آن ها، اشباع نظری محقق گردید. در مرحله کمی، به منظور آزمون مدل نهایی، کارشناسان فعال در این صنعت نمونه آماری در نظر گرفته شدند. حداقل حجم نمونه در این مرحله، بر اساس معیارهای توان آماری با ۸۰ درصد و سطح معناداری ۵ درصد، برای اندازه اثر ۲۵/۰، برابر با ۵۹ نفر تعیین گردید. داده های مورد نیاز پژوهش از تعداد ۶۳ نفر از کارشناسان گردآوری شد. از تحلیل کیفی مصاحبه ها، ۲۷ مقوله منتخب استخراج گردید. با مبنا قرار دادن رهیافت نظام مند در نظریه داده بنیاد، کدهای شناسایی شده در شش طبقه شرایط علی، شرایط زمینه ای، عوامل مداخله گر، راهبردها و پیامدهای حول پدیده مرکزی «مدل کنترل راهبردی صنعت زعفران»، جای گرفتند. در مرحله کمی، مدل نهایی مطابق رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار Smart PLS۴ آزمون گردید. بر اساس نتایج، شرایط علی پدیده محوری با ضریب ۵۳۴/۰؛ پدیده محوری با ضریب ۳۱۲/۰؛ شرایط زمینه ای و مداخله گر ضرایب ۳۴۶/۰ و ۲۹۷/۰ دارند که بر راهبردها موثر هستند. راهبردها بر پیامدها با ضریب ۴۳۳/۰ درصد موثر واقع شدند.

کلیدواژه ها:

کنترل راهبردی ، صنعت زعفران ، مدیریت راهبردی ، نظام کنترال راهبردی