سیاست گذاری امنیتی در جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر اسناد بالادستی

سیاست­ گذاری امنیتی یکی از مهم­ترین بحث­ های امنیتی جمهوری اسلامی ایران می­ باشد و دلیل آن هم این است که جمهوری اسلامی ایران، به­ عنوان کشوری با موقعیت استراتژیک خاص خود، در دنیای معاصر همواره در معرض انبوهی از تهدیدات در سطوح مختلف قرار داشته است. آنچه بیش از هر چیز دیگر در سیاست­ گذاری امنیتی برای امنیت کشور و مقابله با تهدیدات لازم به نظر می ­رسد توجه به سیاست ­های مقابله با این گونه تهدیدات در حوزه امنیتی است. هدف از این پژوهش دستیابی به سیاست­ گذاری امنیتی با توجه به اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران می­ باشد. پرسش اصلی آن است که سیاست­ گذاری امنیتی جمهوری اسلامی ایران با توجه به اسناد بالادستی چه میزان و تا چه درجه ­ای می ­تواند در مواقع بحران و تهدیدات، کارساز و جواب­گوی مسایل روز باشد؟ روش استفاده در این پژوهش روش کتابخانه ­ای و مطالعه منابع مکتوب در حوزه سیاست ­گذاری امنیتی در اسناد بالادستی می ­باشد که از نوع پژوهش ­های کاربردی محسوب می ­شود و تحلیل داده­ ها مبتنی بر روش کیفی است. در ادامه این کار پژوهشی برای روشن شدن مطلب، اول به توضیح سیاست ­گذاری امنیتی، امنیت و امنیت ملی، تهدید و اسناد بالادستی پرداخته شد و بعد باتوجه به سیاست­ گذاری در اسناد بالادستی از قبیل سند چشم­انداز و قانون پنجم توسعه، موضوع مورد مداقه قرار گرفت تا میزان اهمیت و توجه اسناد بالادستی در سیاست­گذاری امنیتی مشخص شود. نتایج به­ دست­ آمده از بررسی­ های پژوهش نشان می ­دهد که اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران توجه ویژه ­ای به سیاست­ گذاری امنیتی در همه ابعاد دارند.

کلیدواژه ها:

سیاست­گذاری ، امنیت ، اسناد بالادستی ، ایران ، تهدید ملی