بررسی ارتباط بین رهبری مخرب و رفتار انحرافی کارکنان باتوجه به نقشواسطه ای خودکارآمدی، خودشیفتگی در کارکنان نیروگاه اتمی بوشهر

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین رهبری مخرب و رفتار انحرافی کارکنان باتوجه به نقش واسطه ای خودکارآمدی، خودشیفتگی در کارکناننیروگاه اتمی بوشهرانجام شده است. روش تحقیق به لحاظ ماهیت توصیفی-همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد، جامعه آماری تحقیقرا کلیه کارکنان نیروگاه اتمی بوشهر تشکیل می دهند که تعداد آنها ۱۱۹۶ نفر (رسمی، قراردادی پیمانی تبدیل وضعیتی و انجام کار معین)می باشد. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق تعداد ۲۹۱ نفر از کارکنان نیروگاه بر اساس جدول مورگان و به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و برای سنجش رهبری مخرب از پرسشنامه ۱۵ سوالی گلپرور با روایی و پایایی ۰/۹۲۹،۰/۹۱۶ و ۰/۹۵۵ و برای سنجش رفتار انحرافی از پرسشنامه ۱۸ سوالی مولکی و همکاران ۲۰۰۶ با روایی و پایایی ۰/۸۸ و همچنین پرسشنامه ۱۸ سوالی خودشیفتگی با روایی و پایایی ۰/۹۰۶ و پرسشنامه ۱۰ سوالی خودکارآمدی با روایی و پایایی ۰/۹۷۰ استفاده شد. تحلیل توصیف داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون فرضیه ها با استفاده از روش معادلات ساختاری در نرم افزار SmartPLS انجام شد. نتایج نشان داد که متغیر رهبری مخرب دارای رابطه معنی دار با متغیرهای خودکارآمدی (منفی)، خودشیفتگی (مثبت) و رفتار انحرافی (مثبت) بود. بدین معنی که با افزایش رهبری مخرب در سازمان میزانخودشیفتگی کارکنان و رفتار انحرافی آنها افزایش خواهد یافت و در ارتباط با متغیر خودکارآمدی با افزایش رهبری مخرب در سازمان میزانخوکارامدی کارکنان را کاهش خواهد یافت. با در نظر گرفتن متغیرهای خودکارآمدی و خودشیفتگی به عنوان متغیر میانجی میان متغیرهایرهبری مخرب و رفتار انحرافی ارتباط غیرمستقیم این متغیرها نیز تایید شد

کلیدواژه ها:

رهبری مخرب ، رفتار انحرافی ، خودکارآمدی ، خودشیفتگی ، خودمحوری