سیاست جنایی افتراقی در قبال اطفال و نوجوانان در مرحله تحقیقات مقدماتی

این پژوهش با هدف بررسی سیاست جنایی افتراقی در قبال اطفال و نوجوانان در مرحله تحقیقات مقدماتی صورت گرفته است .روشمورد استفاده به صورت توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج و یافته ها حاکی از آن است که کودکان و نوجوانان به لحاظ شرایط ویژه هموارهمورد توجه قانون گذار بوده و سعی شده در رسیدگی های قضایی از آغاز تا زمان اجرای حکم به لحاظ رعایت حقوق کیفری آنان و بهمنظور اصلاح و جلوگیری از تکرار جرم و بازگشت دوباره آنان به جامعه و در نهایت تشفی وجدان جامعه، قوانین و مقررات خاص چهدر داخل و چه در عرصه بین المللی تصویب نموده اند. درقانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸ با توجه به فقدان حکم خاص در برخی مواردامکان اعمال مقررات عمومی نسبت به اطفال وجود دارد. در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قانون گذار تشریفات ویژه ای رابرای تحقیقات مقدماتی، کودکان و نوجوانان تعریف کرده است. قانون جدید، نوعی دادرسی افتراقی برای اطفال بزهکار و اشخاص کمتراز ۱۵ سال و کودکان بالغ کمتر از ۱۸ سال تدارک دیده است که جنبه انعطاف پذیر و سریع دارد و به گونه ای است که قاضی بر اساس آنهابیشتر به دنبال بازپروری و تربیت طفل است تا مجازات آن، به علاوه در مورد جرایم افراد زیر ۱۵ سال، وظایف تحقیق و دادرسی را یکقاضی انجام می دهد و نهاد خانواده و والدین در کلیه مراحل فرآیند کیفری حضور داشته و با نظام عدالت کیفری همکاری می کنند. بهموجب این مواد رسیدگی مقدماتی از جمله تعقیب و تحقیق توسط دادرس یا به درخواست او توسط قاضی تحقیق انجام می گیرد و دادگاهکلیه ی وظایفی که برابر قانون به عهده ضابطان دادگستری است را راسا انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

سیاست ، جنایی ، اطفال ، نوجوان ، تحقیقات مقدماتی