بررسی نقش عوامل آموزشگاهی و خانوادگی بر خلاقیت دانش آموزان در مدارس متوسطه شهر زاهدان سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱

تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. هدف انجام این مقاله بررسی رابطه عوامل آموزشگاهی و خانوادگی بر خلاقیتدانش آموزان می باشد. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان سال دوم متوسطه شهر زاهدان تشکیل می دهند که از آنها ۱۰۰ نفر بصورت خوشه بندی دو مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. جهت جمع آوری اطلاعات از کتب و مقالات علمی مرتبط و برای جمع آوری داده ها جهت تحلیل و بررسی آزمون فرضیه پژوهش از پرسشنامه ای که محقق ساخته استفاده گردید. روایی صوری آن توسط چن تن از متخصصین و پژوهشگران تایید گردید و پایای آن با استفاده از از ضریب الفای کرونباخ برابر ۹۱ درصد محاسبه گردید. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل فرضیه اصلی از روش های آمار استنباطی استفاده گردید.نتایج این پژوهش نشان می دهد که عوامل خانوادگی اعم از عوامل اقتصادی، اجتماعی و سطح تحصیلات والدین وعوامل آموزشگاهی سطح امکانات ابزاری مدارس و روش تدریس معلمان بر میزان خلاقیت دانش آموزان موثر بوده و با بهبود این عوامل میزان خلاقیت دانش آموزان نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، روش های یادگیری ، مدیریت تحصیلی ، خلاقیت