بررسی تاثیر یک دوره ورزش کوتاه مدت بر شادکامی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره ورزش کوتاه مدت بر شادکامی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مدارس دولتی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی۱۴۰۲-۱۴۰۳بود که تعداد آنها ۳۰۰۰ نفر استبا روش نمونه گیری خوشه ای از بین سه ناحیه آموزش و پرورش، ناحیه ۳ و از بین مدارس این ناحیه تعداد ۳ مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب و در نهایت تعداد ۳۰ نفر که داوطلب به شرکت در پژوهش بودند به عنوان نمونه انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و گواه ۱۵ نفر جایگزین شدند. برای گروه آزمایش جلسات آموزش فعالیت ورزشی کوتاه مدت طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت گروهی و هفته ای دو جلسه (۵هفته) اجرا شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هردو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه های سلامت روانی گلدبرگ و هیلر(۱۹۷۹)شادکامی آکسفوردارگایل و لو(۱۹۸۹) وسازگاری اجتماعی دخانچی(۱۳۷۷) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و نرم افزار(SPSS)نسخه ی ۲۴ انجام شد. یافته ها نشان داد که ورزش کوتاه مدت بر ارتقا شادکامی، سازگاری اجتماعی و سلامت روان افراد در گروه آزمایش تاثیر معناداری دارد. در نتیجه مشاوران مدرسه می توانند جهت بهبود شادکامی و سلامت روان و سازگاری اجتماعی دانش آموزان در برنامه هفتگی از تمرین های ورزش کوتاه مدت برای دانش آموزان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

ورزش کوتاه مدت ، شادکامی ، سازگاری اجتماعی ، سلامت روان