بررسی توسعه صنعتی شهر تهران و ارزیابی پیامدهای اجتماعی آن از دیدگاه شهروندان

زمینه و هدف: توسعه چه در مقیاسی کوچک باشد و چه در سطحی وسیع اجرا شود، تغییراتی را در اجتماع محلی ایجاد می کند و تاثیر مستقیمی بر روی زندگی مردم دارد. اقدامات توسعه ای زمانی به اهداف خود دست می یابند که جنبه های اجتماعی در کنار ملاحظات اقتصادی قرار گیرند. به این ترتیب هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیرات اجتماعی توسعه صنعتی تهران در ابعاد مختلف می باشد.

روش بررسی: روش تحقیق این پژوهش با توجه به ماهیت و اهداف آن، توصیفی – تحلیلی و یک بررسی کاربردی است. برای بررسی فرضیات تحقیق از روش آماری t تک نمونه ای و همچنین برای وزن دهی ابعاد از متد AHP و نرم افزار Expert choice، استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش در بخش پیمایشی، تمامی شهروندان بالای ۱۸ سال ساکن در شهر تهران بود. حجم نمونه آماری پژوهش (۳۸۴نفر) با استفاده از فرمول کوکران به صورت تصادفی ساده تعیین و به تناسب جمعیت مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: یافته های پژوهش بر اساس تحلیل آزمون t تک نمونه ای نشان داده شد که از ۶ بعد مورد بررسی مربوط به شاخص اجتماعی اثرات توسعه صنعتی، ۴ بعد آلودگی محیط زیست (۵۹/۳)، حاشیه نشنی (۴۱/۳)، اسکان غیررسمی (۴۸/۳) و مصرف گرایی (۳۸/۳) به دلیل آنکه مقدار میانگین شان بیشتر از ۳ (حد وسط) و سطح معناداری کمتر ۰۵/۰ بوده از توسعه صنعتی متاثر شده و با توسعه صنعتی رابطه معناداری دارند اما دو بعد دیگر نابرابری اجتماعی و شهرنشینی به دلیل بزرگتر بودن سطح معناداریشان از ۰۵/۰ دارای رابطه معناداری با توسعه صنعتی نیستند.

بحث و نتیجه گیری: توسعه صنعتی در تهران باعث افزایش مهاجرت، حاشیه نشینی، آسیب های اجتماعی، آلودگی محیط زیست و افزایش جرم و جنایت در بخش های حاشیه نشینی شهر تهران شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه صنعتی ، اثرات اجتماعی ، شهر تهران.