ناکارآمدی رابطه دانشگاه و صنعت

مقاله حاضر به رصد وضعیت شغلی فارغ التحصیلان دانشگاهی و شناسایی مهمترین چالش ها و مشکلات آنها در مسیر کاریابی در بازه زمانی ۱۰ سال اخیر می پردازد. رویکرد تحقیق ترکیبی است. در فاز اول تحقیق، پرسشنامه آنلاین طراحی شد و به جامعه آماری ۲۰۸۸ نفری ارائه شد و ۲۶۸ نفر از آنها در پیمایش شرکت کردند. یافته های توصیفی حاصل از پیمایش نشان می دهد که، ۶۸.۳ درصد از فارغ التحصیلان که از این تعداد ۳۵.۱ درصد از آنها شغل دائم دولتی و کمترین تعداد معادل با ۶.۳ درصد خود اشتغال بودند و ۳۱ درصد هم بیکار و در جستجوی کار می باشند. ۴۷ درصد از پاسخگویان معتقد بودند که در یافتن شغل با مشکلات زیادی مواجه بودند و مهمترین مشکلاتی که شناسایی شده به گزینش ناعادلانه در بازار کار، عدم تعامل دانشگاه و بازار، ابهام ماهوی و کارکردی برای کارفرمایان، مشکلات فردی و ناپایداری بازار کار در کشور، باز می گردد. یافته های تحقیق در فاز دوم، حاکی از قطع ارتباط دانش آموختگان دانشگاهی با دانشگاه و عدم بهره مندی آنها از شبکه روابط حمایتی اساتید و متخصصان پس از اتمام دوره تحصیلی، تقاضا محور نبودن رشته های دانشگاهی و عدم آشنایی بازارکار با پتانسیل های فارغ التحصیلان دانشگاهی است که موجب گسست پیوند میان دانشگاه و بازار کار می شود. مشکل دیگر به تعریف محتواهای درسی به صورت نظری به ویژه در اکثر رشته های علوم اجتماعی و انسانی باز می گردد که موجب شده محتواهای آموزشی فاقد دوره های کارآموزی و تجربه کردن کار در میدان عمل باشد

کلیدواژه ها:

صنعت / بازار و دانشگاه ، اشتغال فارغ التحصیلان ، علوم اجتماعی.