ارتباط سازوکارهای راهبری شرکتی و محافظه کاری حسابداری: نقش تعدیلگر کیفیت حسابرسی

محافظه کاری می تواند منجربه کاهش هزینه نمایندگی در قراردادها و محدود کردن رفتار فرصت طلبانه مدیریت شرکت در گزارشگری مالی گردد. ساختار راهبری شرکتی قوی نیز منجر به نظارت بهتر مدیریت، تولید اطلاعات حسابداری به موقع، و افزایش سرعت شناسایی اخبار بد برای مطلع ساختن هیات مدیره و انجام اقدامات لازم و درجه بالاتری از محافظه کاری گردد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر کیفیت حسابرسی بر رابطه بین ساز و کارهای راهبری شرکتی و محافظه کاری حسابداری در ۱۰۴ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ است. متغیر مستقل راهبری شرکتی توسط معیار اندازه هیات مدیره، استقلال اعضای هیات مدیره و دوگانگی نقش مدیرعامل اندازه گیری شده است و برای اندازه گیری متغیر وابسته محافظه کاری از مدل خان و واتس استفاده شده است. متغیر تعدیلگر کیفیت حسابرسی توسط معیار اندازه موسسه حسابرسی اندازه گیری شده است. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و از رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی با رویکرد مدل رگرسیون اثرات تصادفی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین متغیرهای استقلال اعضای هیات مدیره، دوگانگی نقش مدیر عامل، نوع حسابرس و میزان محافظه کاری حسابداری رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در شرکت های که تعداد اعضای غیر موظف بیشتری در هیات مدیره دارند کمتر به اعمال محافظه کاری حسابداری روی می آورند. در شرکت های که مدیر عامل هم زمان رئیس هیات مدیره نیز است کمتر از محافظه کاری حسابداری استفاده می کنند. شرکت های که حسابرسی آنان توسط سازمان حسابرسی انجام شده است میزان محافظه کاری حسابداری کمتر است.

کلیدواژه ها:

مکانیزم های راهبری شرکتی ، محافظه کاری حسابداری ، دوگانگی نقش مدیر عامل ، استقلال اعضای هیات مدیره.