بررسی فرآیند یاددهی - یادگیری در محیط الکترونیک: یک مطالعه آمیخته در دانشگاه تهران

یکی از اصلی ترین تغییرات در حوزه آموزش سالیان اخیر، یکپارچگی فناوری با رویکردهای سنتی یاددهی-یادگیری بوده است. این پژوهش آمیخته از نوع کیفی و کمی متوالی است و هدف آن بررسی فرآیند یاددهی-یادگیری در محیط الکترونیک دانشگاه تهران می باشد. در مرحله کیفی، محققان از روش تحقیق پدیدارشناسی استفاده کرده اند. مصاحبه ها با دانشجویان و اساتید انجام شد و نمونه گیری به شیوه هدفمند با در نظر گرفتن اشباع داده ها صورت گرفت. یافته های کیفی به بررسی عمیق تجربیات ۲۵ دانشجو و ۱۸ مدرس درگیر در یاددهی-یادگیری الکترونیک در این دانشگاه پرداخته و الگوی نظری فرآیند یاددهی-یادگیری در بستر الکترونیک در دانشگاه تهران را معرفی می کند. در قسمت کمی، با توجه به اطلاعات مرحله کیفی و بررسی های نظری گسترده تر، پرسشنامه فرآیند یاددهی-یادگیری در بستر الکترونیک توسط نویسندگان ساخته و اعتبارسنجی شده است. این پرسشنامه پس از بررسی روایی محتوایی افراد خبره؛ با تعداد ۴۹۵ دانشجوی دانشگاه تهران که به آن پاسخ دادند، مورد تحلیل عاملی تاییدی و اکتشافی قرار گرفت. تمامی تحلیل ها روایی و پایایی نهایی این پرسشنامه را با ۳۵ گویه و ۸ عامل و آلفای کرونباخ کلی بالای ۷/۰ تایید کردند. بنابراین این سازه به عنوان ابزاری جهت بررسی فرآیند یاددهی-یادگیری در بستر الکترونیک دانشگاه ها می تواند معرفی شود.پژوهش حاضر عناصر اساسی فرآیند یاددهی-یادگیری در محیط الکترونیک دانشگاه تهران را شناسایی کرده و الگوی مفهومی تطبیقی با نیازها و ویژگی های این موسسه آموزش عالی را ارائه می کند. همچنین با معرفی پرسشنامه فرآیند یاددهی-یادگیری در بستر الکترونیک به معرفی ابزاری جهت بررسی این مهم در این موسه و سایر موسسات آموزشی همت می گمارد.

کلیدواژه ها:

فرآیند یاددهی-یادگیری ، محیط یادگیری الکترونیکی ، آموزش عالی ، مطالعه ترکیبی