بررسی عددی اثر جت مصنوعی، موقعیت و تعداد آن بر ضرایب آیرودینامیکی ایرفویل بال یک هواپیمای مانور پذیر

در این مطالعه به بررسی عددی اثر محرک جت مصنوعی تکی و دوگانه بر راندمان آیرودینامیکی ایرفویل بال یک هواپیمای مانور پذیر با استفاده از نرم افزار فلوئنت پرداخته شده است. جریان حول ایرفویل، با استفاده از معادلات ناویر-استوکس رینولدز متوسط ناپایای آشفته با مدل آشفتگی کا- اپسیلون حل شده است. بررسی عددی در عدد ماخ ۱۵/۰ (متناظر با عدد رینولدز دو میلیون) و در زوایای حمله صفر تا ۱۹ درجه انجام شده است. برای گسسته سازی دامنه محاسباتی از شبکه بندی با سازمان با ۱۰۶۴۶۹ المان استفاده شده است. در این بررسی محرک جت مصنوعی تک و دوگانه در موقعیت های مختلف روی سطح بالایی ایرفویل قرار گرفته تا مناسب ترین موقعیت از لحاظ بهترین راندمان آیرودینامیکی بدست آید. نتایج این بررسی عددی نشان داد که برای جت مصنوعی تکی بیشترین مقدار راندمان آیرودینامیکی مربوط به جت مصنوعی قرار گرفته در موقعیت  ۶۳/۸ درصدی طول وتر از لبه حمله ایرفویل است. زیرا در این موقعیت اندازه حباب جدایش بر روی ایرفویل کوچک­تر می­شود. همچنین برای  جت مصنوعی دوگانه  بیشترین راندمان آیرودینامیکی در موقعیت­های جت مصنوعی ۶۳/۸ % و ۱۲% وتر بدست می­آید. همچنین بیشترین درصد افزایش راندمان آیرودینامیکی در حالت جت تکی۷۲/۲۳ درصد و در حالت جت دوتایی ۴/۲۷ درصد است.

کلیدواژه ها:

جدایش جریان ، جت مصنوعی ، بازده آیرودینامیکی ، بررسی عددی ، کنترل جریان